Na hali zapada ciemność, a na titaronie wyświetla się mroczna maska, po chwili zaczyna grać muzyka a do ringu powolnym krokiem zmierza Pentagón Jr, zawodnik ma założony kaptur przez co wygląda jeszcze groźniej, po przejściu przez liny Meksykanin rozpoczyna przemowę

Pentagón Jr Już tylko kilka godzin dzieli wszystkich od historycznego momentu jakim niewątpliwie jest pierwsza w historii nowego SDW gala PPV. Co to dla mnie znaczy? Dokładnie tyle, co nic, wiem, że wielu z Was zadaje sobie pytanie czy nie zjada mnie trema, jak się czuję przed ważnym pojedynkiem. Mogę odpowiedzieć, że takie rzeczy mnie nie dotyczą, wychodzę do tego ringu tak jakby to była kolejna zwykła walka z tą różnicą, że na przeciw mnie stanie więcej przeciwników, co to zmienia? Na dobrą sprawę to bardzo dużo, aczkolwiek w praktyce wygląda to zupełnie inaczej, każdy z uczestników musi dać z siebie wszystko tak jak czyni to podczas każdej kolejnej walki, a więc nie ma żadnej różnicy. Bardzo ciekawym faktem jest to, że w tym pojedynku pojawiają się nam drabiny, to niewątpliwie sprawia, że dostajemy nowy smaczek. Dla mnie jest to możliwość, aby w pełni się rozwinąć, ponieważ Ciemny Smok uwielbia takie przedmioty, to właśnie dzięki nim staję się silniejszy i daje z siebie więcej niż w innych przypadkach, dlaczego? Zostałem stworzony do tego, aby walczyć w ekstremalnych stypulacjach, zwykłe walki są najzwyczajniej w świecie nudzące nie wnoszą nic do mojego życia. Już niebawem będę mógł się w pełni rozwinąć, wtedy to cały świat wpadnie w zachwyt gdyż zobaczą rodzącą się legendę, która będzie z walki na walkę jeszcze groźniejsza, jeszcze bardziej tajemnicza, a do tego jeszcze bardziej zabójcza. Gdy tutaj przyszedłem mówiłem, że będę realizować taktykę, która mówi, że do celu należy dojść po trupach, moje stanowisko w tej sytuacji nie uległo zmianie, wiem, że ciężko pracowałem i jestem w stanie w pełni zdominować zbliżające się starcie, kto zwycięży? Wielu wymienia mnie i Lesnara, szczerze mówiąc to całkowicie się od tego odcinam, nie interesuje mnie, kto ma przewagę na papierze, ponieważ to ring zweryfikuje, kto jest stworzony do tego, aby zwyciężyć, a na końcu podnieść tytuł do góry i zniknąć. Tak mam idealny plan, nie chcę rozgłosu, wywiadów, zdobycie tytułów jest wyróżnieniem za moją ciężką pracę i nie mam zamiaru dzielić się tym faktem z całym światem, to, co robię, wykonuję tylko i wyłącznie dla siebie, jeśli się to wam podoba to jest to dla mnie olbrzymia nagroda. Czas na kilka słów do moich przeciwników, spójrzcie w moje oczy, co widzicie... Wiem ciemność, mrok to wszystko zaczyna was ogarniać idziecie korytarzem, który jest ledwo oświetlony zewsząd docierają do was głosy cierpiących dusz, gdzie jesteście? Znajdujecie się w moim świecie gdzie każdy słabeusz cierpi, jest poniżany, a jego dusza krzyczy, ponieważ wie, że nie ma już dla niej żadnego ratunku, ale chodźcie dalej, zapraszam Was do mojej rzeczywistości, kolejna stacja mrok staje się coraz głębszy, ledwo widzicie czubki swoich palców aż nagle psyt iskierka zgasła, nie widzicie nic ciemność zaczyna ogarniać wasze dusze, a wtedy pojawiam się ja, jako wasz wybawiciel podejdę zapalę światło, ale będzie już za późno, to, co zadziało się w waszych duszach już się nie odstanie. Teraz wyjdźcie wróćcie do siebie i zastanówcie się nad sensem waszego istnienia. Pozwolicie, że wrócę do tematu pojedynku, ta walka to świetna okazja do wypromowania swojej osoby, wiem, że moi rywale byli tutaj przede mną, szczerze mówiąc nie interesuje mnie to, co mówili, ponieważ wiem, że były to tylko i wyłącznie puste słowa. Co Was po tym, że Lesnar za pomocą swojego przydupasa powiedział, że zniszczy każdego, co mu to daje? Tylko pustą wiarę w swoje umiejętności, ja wiem, że gdy spotka się z żyjącą fabryką strachu, jego bestia potulnie schowa się w jaskini i nie będzie chciała nawet na chwilę wysunąć z niej swojego łba. Zarówno Lesnar jak i Paul to przeżytki czas na powiew świeżego wiatru w tej federacji, nie patrzę na poprzednie osiągnięcia moich przeciwników, bo zupełnie mnie one nie interesują, nie chcę też mówić, czego to nie zrobię. Mogę zagwarantować, że wyjdę i pokażę się z jak najlepszej strony, czy to wystarczy? Dowiemy się już za kilka godzin, wiem, że mój wewnętrzny mrok czekał na chwilę, kiedy to dostanę walkę z wykorzystaniem przedmiotów, będzie się działo to jest pewne. Drabiny to bardzo piękne i użyteczne przedmioty, które potrafią być zabójcze, jestem zwolennikiem długich pojedynków i męczenia przeciwników, na początku zdetronizuję ich psychikę, aby później zadać niewyobrażalny ból fizyczny, dopiero wtedy uświadomią sobie, że nie ma już ratunku i wszystko jest skończone. Z godziny na godzinę czuję, że mrok chce się ze mnie wyrwać, pokonałem już jednego człowieka, który uważał się za Demona, tak, więc dlaczego miałbym nie poskromić Bestii? Nie widzę żadnych przeszkód, aby od samego początku pokazać Lesnarowi gdzie jest jego miejsce w hierarchii, skończył się czasy miłego Meksykanina, czas pokazać pazur. Wrestling jest sportem nieprzewidywalnym, a gdy do tego dostanie nieprzewidywalnego zawodnika dostajemy idealne połączenie, ten balans sprawia, że walki stają się o wiele ciekawsze. Uważam, że jestem zawodnikiem zbalansowanym, który potrafi wykorzystać swoje atuty, ostatnio mam serię walk bez porażki i mam zamiar ją przedłużyć, zdobycie pasa będzie tylko i wyłącznie dodatkowa nagrodą, o czym wspominałem już wcześniej. Powoli zbliża się chwila, kiedy to Pentagón Jr pokaże pełnie swoich możliwości, w swojej historii zasłynąłem z walk w ekstremalnych stypulacjach, wiem, że moi rywale też mieli z tym styczność, a Lesnar ma największe doświadczenie, na całe szczęście doświadczenie czasem zostaje poskromione przez niewyhamowaną chęć zwycięstwa i olbrzymi zapał do walki, a tego nie można mi odmówić. Nie myślcie, że skupiam się tylko na Brocku, kolejnym przeciwnikiem jest Josh Trick, który zaliczył bardzo udany start w federacji, a później.... Słuch o nim zaginął, co się stało wielu z fanów zadawało sobie to pytanie, odpowiedź jest prosta chłopaka zjadła trema, co nie oznacza, że jest on skreślony na samym starcie po prostu według mnie ukrywa się i czeka na odpowiedni moment, aby wyjść i zaskoczyć cały świat, nie zdziwi mnie to, że może namieszać w tym pojedynku, lecz już mój w tym interes, aby tak się nie stało. Trick wiedz, że za kilak godzin spotkasz się ze ścianą nie do przebicia, gdy zadasz jeden cios odpowiem Ci dwoma, na każdą akcję odpowiem reakcją, w tym świecie nie ma miejsca dla tchórzy, którzy się ukrywają, gdy się pokażesz, spotkasz się z prawdziwą Fabryką Strachu, której jestem motorem napędowym, a teraz śpij dobrze i czekaj na odpowiedni moment, lecz wiedz, że ja nigdy się nie poddaje, a moje pięści są nie do zatrzymania. SIlas Young, jeden z, niewielu który wyszedł do ringu i powiedział, o mnie, że jestem umalowany jak kobieta, cóż każdy ma swoje zdanie, jednak ta maska to nie tylko malunek, to źródło energii, a także strachu, który w to wzbudzam, wiem, że się do tego nie przyznasz, ale już dawno Cię przejrzałem, mimo tego, że jesteś szalenie pewny siebie podobnie zresztą jak Lesnar, to tak naprawdę nie masz pojęcia, co Cię czeka, nie wiesz, że gdy spojrzysz mi prosto w oczy ta maska stanie się dla Ciebie największym koszmarem, a moja osoba będzie Cię prześladować w nocnych koszmarach, już teraz Wyczuwam Twój strach przed porażką, pamiętaj, że w życiu nie wszystko się udaje, a mrok czeka na przebudzenie. Akira Tozawa, czyli nasz pan Japończyk, cóż mogę o nim powiedzieć, że strasznie skacze w ringu, jednak widziałem jego odporność na ciosy stoi na mizernym poziomie, może to, dlatego, że w przeszłości pracował z kobietami przy uprawach roli i nie wiedział, co to znaczy prawdziwa siła i odporność na ciosy. Akira możesz uciekać ile wlezie, ale gdy dostaniesz odpowiedni cios to walka będzie dla Ciebie zakończona, już wtedy zrozumiesz, że z silniejszymi nie masz szans, wiem, że gabaryty nie zawsze pomagają, ale w tym wypadku Twoja filigranowa postać nie ma najmniejszych szans w starciu z prawdziwymi mężczyznami, którzy spędzili wiele godzin i wywali hektolitry potu, aby móc stanąć i zwyciężyć w ostatecznym starciu. No i na koniec mamy naszego pana steryda Big E, no cóż trzeba przyznać kawał z niego chłopa, ale muszę Wam coś powiedzieć tak naprawdę to ukryta w kostiumie mięśniaka panienka, widziałem na zapleczu jak wystraszył się małej myszki, strach pomyśleć, co on zrobi, gdy zobaczy moją twarz, a na PPV mam zamiar przygotować jej specjalną wersję, tak, więc wielkoludzie patrz uważnie, bo strach ma wielkie oczy. Podsumowując za kilak godzin każdy ze zgromadzonych na hali będzie świadkiem niesamowitego pojedynku z udziałem wielkiej 6 zawodników, którzy dadzą z siebie wszystko. Na koniec powiem kilka słów do siebie, długo czekałem na chwilę, aby pokazać w pełni swoje możliwości, teraz jest ta okazja, chwila, w której moje całe zło może zostać przelane na drabiny i moich przeciwników, a to wszystko po to, aby na koniec wspiąć się na sam szczyt i podnieść tytuł w górę, wiem, że pewnie nie jeden raz upadnę podczas tego pojedynku, ale wtedy podniosę się o 2 razy silniejszy, moi przeciwnicy nie widzieli mnie w takim wydaniu, czas uwolnić całą siłę i pokazać, kto tak naprawdę potrafi zdominować tą federację, oraz kto jest tutaj prawdziwym demonem, a nie osobą Która sobie to wmawia. Remember Fear Never Sleeps!

Halę spowija gęsty dym, a po chwili Pentagón Jr znika

***Akcja tym razem przenosi się do ringu, gdzie na samym początku mamy wyraźny głos Big E. "OH Włocławek LAUDY DAUDY, YOU GOTTA FEEL IN  YOUR BODY, COME ON NOW AND FEEL THE POWER." Po tych zapowiedziach na titantronie pojawiło się logo New Day, a to oznacza jedno pojawienie się czarnoskórego zawodnika, ale sam nie jest no towarzyszy mu Xavier Woods, który trzyma w ręce puzon. Obaj zaczynają tauntować, przy dosyć mieszanej reakcji. Big E I Xavier weszli do ringu, gdzie wyraźnie dali odczuć pozytywne myślenie. Wzieli mikrofony od speakera muzyka ucichła posłuchajmy, co mają do powiedzenia.***



Xavier Woods: Jesteście zadowoleni Really?? <reakcja fanów: cheer>. Nie wiem, czy wy ludzie zgromadzeni we Włocławku pojmujecie, ale stało się coś strasznego. Tak jak wiedziałem jesteście na tyle ograniczeni, że do was pozytywne myślenie nie do ciera tak <Xavier wskazuje palcem na te osoby z widowni> ty, ty, ty  I nawet ty parapecie hahaha. <śmiech Xaviera>

Big E: Xavier, Xavier nie wiem jaki jest sens o tym mówić, jak oni tak mają niski intelekt <reakcja fanów: boo, boo>. W ostatnią niedzielę stoczyłem dosyć wyrównaną walkę, która się zakończyła moją porażką w Ladder Matchu o pas Extreme Championship <reakcja fanów: Cheer>. I oczywiście musiał zdobyć ten pas matoł o imieniu Pentagon Jr. What??!!<reakcja fanów: Yes, yes!!!> Nie wiem w czym to jest zabawne w malowaniu się jak pajac lub zakładaniu jakiejś durnej maski. To jest bez znaczenia no I tak jesteś durny I sztuczny jak tak patrzę na twój wygląd. Ale czy taka osoba ma prawo nosić ten tytuł Oh no !!!<Big E: kręci palcem jednoznacznie, że NIE>

Xavier Woods: Tak jest mój dobry kolega Big E został tutaj oszukany I okradziony. Przeciwieństwie do was my z Big E mamy ambicję, że by tutaj coś osiągnąć. A wy co takiego robicie jaki dajecie przykład swoim dziecią zamiast o nie dbać wyjść z nimi na dwór, pobiegać. To tylko je tuczycie swoją nudą tak jesteście, przegrani I wasze dzieci na czele. Tak naprawdę nie obchodzi was los w su mie nie dziwne no sami na nie zapracowaliście <reakcja fanów: boo, boo>

Big E: Jeśli ja mówie to wy macie być cicho nic nie poradzę, że jesteście tanią rzeczą. Musze też wspomnieć, że  w trakcie walki to była bitwa I to prawdziwa. Wy tego nie odczujecie nigdy. Na gali Longest daliśmy siebie wszystko drabiny latały, trzaskały stoły, krzesła uderzały w nasze plecy. Na szczęście nie doznałem rzadnego urazu, który mógłby nawet zakończyć moją karierę. Ale nigdy nigdy< Big E mówi podniesionym głosem> nie spotkałem się nawałnicą jaką był Brock Lesnar <reakcja fanów: cheer>.

Xavier Woods: Popatrzcie tylko na te blizny mojego przyjaciela, który faktycznie przeżył istne piekło z którego ledwo wyszedł. <Xavier z kieszeni wyjmuje chuste, którą sobie wyciera twarz spoconą>

Big E: Więc widzicie dzięki wspaniałym lekarzą udało mi się tutaj wystąpić na dzisiejszej gali jaką nią jest Włocławek. Ale to nie jest dzięki wam wy do niczego się nie przyczyniliście. Jesteście jak worek ziemniaków, gdzie trzeba chodzić po górach. Po co wy wogóle jesteście nie potrzebujemy waszego wsparcia, które I tak nie odwzajemnia, co my chcemy. <reakcja fanów: boo,boo>

Xavier: Za te pewnie kupione bilety nie będzie was stać nawet na kupienie sobie porządnego jedzenie, a nawet umyć oh jak mi przykro, ale wam nie pomożemy. Dzisiaj na Wednesday Burn #6 mój kolega jakim jest Big E zmierzy się Dannym Dowson'em. Oto jest pytanie, czy się go obawiamy to nasza odpowiedź brzmi <jednocześnie mówią NIE>

Big E: Proste, że się nie obawiamy. No takt jakim my nadajemy I pozytywne myślenie jest po naszej stronie nie po twojej Danny. Oto dowód, jak mój rywal jest beznadziejny I jest mało inteligentny zobaczcie to <na titantronie pojawia się urywek walki, gdzie wg walki była DQ> Widzieliście go, widzieliście <Big E wskazuje palcem na titantron>. Jak tak musicie mi wierzyć, że to nie on wygra tylko ja ten nie udacznik jest głęboko spychnięty na margines. Razem z Xavierem przywołamy moc pozytywnego myślenia I pomoże nam odnieść sukces <Big E I Xavier robią róg jednorożca za pomocą palców> Widzicie ten róg, jak tak Dowson to wiesz, że na Burn polegniesz.

***Big E rzuca mikrofon, a Xavier zaczyna grać na swoim puzonie I obaj są w uroku i rytmie oklaskując New Day Rocks.***

Enter Sandman na arenie, co zwiastuje pojawienie się Ralfa. Holender pojawia się na arenie w normalnym ubraniu i z mikrofonem w ręku.

Ralf: Stało się, przegrałem. Nie udało mi się zwyciężyć w pojedynku z Kevinem Owensem. Podczas The Longest Day zapomniałem o czymś, co dla mnie jest podczas walki najważniejsze, a mianowicie o czujności. Stale powtarzam, że w tej branży trzeba mieć non-stop oczy dokoła głowy, podczas gdy sam zostaję zaskoczony podczas walki, a następnie ją przegrywam? Mógłbym powiedzieć o hipokryzji, jednakże w tej chwili jedyne, co czuję, to po prostu wielka złość. Nikt z nas nie lubi być oszukiwany, zwłaszcza w takim momencie, w jakim ja się znalazłem na The Longest Day. Kevin Owens pokazał swój wrestlingowy kunszt i nadal może nazywać siebie najlepszym zawodnikiem na świecie, jednak wszyscy widzieliśmy okoliczności, w jakich odniósł zwycięstwo, dlatego też uważam, że nasza rywalizacja nie została zakończona i bezwzględnie będę prosił General Managera o walkę rewanżową podczas Cage'O Phobii. <cheer> Na to jednak przyjdzie jeszcze czas, zaś przede mną kolejny pojedynek na Burn, podczas którego moim rywalem będzie, jak już zostaliście poinformowani, Brock Lesnar. <heat> Brock Lesnar, zwany też Bestią, który, podobnie jak ja, podczas szóstej edycji Burn będzie chciał zatrzeć złe wrażenie po gali PPV. Jest jednakże między nami jedna, subtelna różnica - Brock Lesnar przegrał swój pojedynek w zupełnie czysty sposób, bez interwencji z zewnątrz. Wiem, wiem, teraz próbuję odwrócić kota ogonem, ale po prostu czuję się oszukany i staram się pozbyć całej frustracji, jaka towarzyszy mi od kilku dni. Dosyć gadania o tym, po prostu się nie udało, trzeba iść dalej. Właśnie, a dalej czeka na mnie przeszkoda. Przeszkoda, która na pierwszy rzut oka wydaje się być niesamowicie trudna, jednakże jeśli przyjrzymy się bliżej sylwetce Brocka Lesnara, to można powiedzieć, że nie taki diabeł straszny. Nie zamierzam w żadnym stopniu lekceważyć "Bestii", jak określa Lesnara jego...menedżer? Konferansjer? Tłumacz? Jak właściwie mam nazwać Paula Heymana, aby w pełni oddać specyfikę jego pracy? Pomyślę nad tym jeszcze, ale o tym trochę później. Jeśli wrócimy do Lesnara, to po przejrzeniu jego występów w SDW muszę stwierdzić, że jestem lekko zawiedziony. Człowiek zwany Bestią spośród czterech walk zwyciężył w zaledwie dwóch, co daje ledwie 50%! Wspomniałem już na temat hipokryzji, jednakże z tego co widzę, to niektórzy tutaj biją mnie w tej kwestii na głowę! Menedżer, tak go będę nazywał, Brocka Lesnara nieustannie przestrzega każdego kolejnego rywala swojego klienta o niesamowitej sile Bestii, czasami wręcz grozi...jakimś Suplex City, jednakże póki dopiero jeden spośród rywali Brocka, został zmuszony do przerwania swoich regularnych występów, więc można powiedzieć, że w tej kwestii wychodzimy na remis. <uśmiecha się> A mówiąc już zupełnie poważnie, to przestrogi Paula Heymana nie robią na mnie wielkiego wrażenia. Na swojej drodze napotykałem wielu nadmiernie twardych zawodników, z wieloma zdołałem się rozprawić. Wśród nich było kilka potworów, bestia też by się jakaś znalazła. Ale...Suplex City? Muszę powiedzieć - kreatywnie to brzmi. Paul Heyman jest wyjątkowo barwną postacią, która zawsze zadziwi mnie kolejnymi urojeniami, które tworzą się w jego głowie, zapominając jednak przy tym, że pomiędzy rzeczywistością a urojeniami jest jednak pewna granica, która przebiega nie tylko przez postać Paula, ale także przeze mnie. W jednym punkcie się z Paulem zgodzę - demon musi zostać okiełznany i zniszczony. Trafiłeś w samo sedno, jednak czy rzeczywiście zrobi to Brock Lesnar? <heat> Jeśli rzeczywiście mu się uda, to chwała Brockowi. Jednakże nie jest to takie proste, jak ci się wydaje, Paul. Nazywasz mnie mięczakiem, następnie wspominając coś o...jednorożcach? Dawno nie byłem tak zdziwiony, mimo że oglądałem wiele twoich wypowiedzi. Nie pamiętam, żebym w SDW chociaż jeden raz wspomniał o jakichś jednorożcach, które najprawdopodobniej teraz ukazały się panu Heymanowi, gdy wychodził razem z Brockiem na ten ring! Co więcej, wygląda na to, że Heyman zdążył już przewidzieć, co stanie się w tym ringu podczas Street Fightu na Burn! Niech będzie, jak chcesz, Paul. Niech Lesnar uderzy mnie krzesłem lub złamie mną stół komentatorski, być może nawet sam się na tym stole położę, jednak mam pytanie - czy Lesnar w ogóle to zauważy? Ja widzę ten pojedynek nieco inaczej. Brock być może zniszczy mną stół komentatorski, a wcześniej uderzy mnie krzesłem, kijem do kendo czy łańcuchem, może nawet złamie mnie w pół, jednak nadal będzie jedynie pieskiem na smyczy Paula Heymana. Ciekaw jestem, gdzie teraz byłby Lesnar, gdyby nie było z nim jego nieodłącznego kompana. Może pracowałby na budowie, albo rąbał drewno? Jedno jest pewne - tutaj by go nie było. Ja, w odróżnieniu od Brocka Lesnara, wszystko zawdzięczam sobie samemu - nie znajomościom, nie Heymanowi, nie Danny'emu. Paul Heyman zdążył przekonać mnie do tego, że nie jestem tutaj jedynym, któremu pomoc psychiatryczna byłaby bardzo przydatna.

Ralf przerywa wypowiedź, a po kilku sekundach mikrofon wypada mu z ręki. Po chwili on sam upada na matę, trzymając się za głowę. Potem leży on przez moment bez życia, a po chwili wstaje, jednakże na jego twarzy zarysowuje się charakterystyczny obłęd. W pewnym momencie zaczyna on wykrzywiać swoją twarz i po chwili jego mimika do złudzenia zaczyna przypominać wyraz twarzy Paula Heymana. Podchodzi on do jednego z operatorów, pokazując w stronę titantronu, a następnie wraca do ringu. Sekundę potem na ekranie wyświetla się podobizna Brocka Lesnara, na co publika reaguje z dezaprobatą.

Ralf: Ladies and Gentlemen, przed Państwem uosobienie czystej siły i wielkiej brutalności. Oto Bestia, Brock Lesnar! <heat> Już jutro Bestia zrobi ze swoim przeciwnikiem to, co zawsze robi - doszczętnie go zniszczy. Wykona mu dziesięć Suplexów, pięciokrotnie rzuci nim o matę poprzez F-5, zniszczy obydwa stoły komentatorskie, połamie krzesła, stoły, zrzuci go z drabiny, a na koniec być może rozjedzie go jeepem! Z twarzy jego przeciwnika krew będzie tryskać hektolitrami, a twarz będzie tak pokiereszowana, że blizn nie skryje już żadna maska! On nie ma po co wychodzić do ringu, przecież przegrał swój pojedynek na PPV! To nie ma znaczenia, że Bestii również nie udało się wygrać, o tym nie ma co wspominać. Bestia zniszczy swojego przeciwnika już w walce psychologicznej. Gdy Ralf ujrzy krew na swojej twarzy, to będzie jego klęska, polegnie przez swój słaby, nadmiernie podatny umysł. Krwi na twarzy Bestii nie uświadczy, a nawet jeśli uda mu się zranić mojego klienta, to przecież jego twarz jest na tyle czerwona, aby krew na niej była zupełnie niewidoczna! To właśnie daje mojemu klientowi ogromną przewagę w tym pojedynku. Ralf, jeśli to oglądasz, wycofaj się z tej walki, inaczej czeka cię bilet w jedną stronę do....Suplex....City!

Po tych słowach obraz na arenie gaśnie, a po Ralfie nie ma ani śladu.

Na arenie rozlega się I'm so sick co oznacza, że powolnym krokiem pojawia się na arenie Dan Dowson!



Reakcja fanów jest wyraźnie negatywna, tak samo jak w przypadku Erica, który idzie obok zawodnika. Wrestler przechodzi obojętnym krokiem z kapturem na głowie, wchodzi na schodki i przeskakuje nad górną liną. Powolnym ruchem ściąga kaptur i odbiera od swojego managera mikrofon.

Włocławek... Kolejne z niby pięknych lokacji Polski. Dlaczego mnie to nie dziwi, że jest taka, a nie inna reakcja fanów? Czy naprawdę większość z was uważała, że wezmę na poważnie Nicka Jeffersa podczas PPV, pokonam go... Dlaczego miałem udowodnić, że po prostu jestem od niego lepszy? Czy ta walka by podniosła mnie z kolan, na które podobno upadłem? Czy on nawet był odpowiednim rywalem? Zrobiłem go, żeby dać mu złudną nadzieję na dopisanie sobie kreseczki przy streaku, który nic nie znaczy. Zwycięstwa czy porażki są liczone przez tych wszystkich, którzy mało co udowodnili w swoim życiu. <Dowson siada po turecku pośrodku ringu> Niech każdy teraz zamilknie, przestanie buczeć, bo wam to nic nie da. Moje oblicza zmieniają się w nieustannym tańcu, a wy niestety nie jesteście w stanie tego zrozumieć. Wróc, wy nie chcecie tego zrobić. Niejednokrotnie mówiłem o was jako o ważnych członkach moich fanów, każdy z zebranych tutaj coś dla mnie znaczył, ale przebijając się przez wasze maski, które zakładacie każdego dnia dojrzałem coś, co już dawno powinienem zrobić. Tak naprawdę każdy z was, przychodząc tutaj liczy na rozrywkę, nie licząc się z tym, co my znosimy walcząc w ringu naprzeciwko siebie. Widzicie? W każdym z nas jest egoista. Bardziej można powiedzieć to wobec nas wszystkich, przecież jedyne co to widzicie naszą maskę. Tak jest zawsze, nie wiecie jacy jesteśmy gdzieś dalej, ponieważ każdy z was jest karmiony odpowiednią dawką fałszu, a wy to wciągacie w siebie niczym narkotyki. Dlaczego na przykład wierzycie w to, że ktoś chce naprawdę kogoś zniszczyć w tym ringu? To nie było moim zamiarem, Jeffers karmiony trucizną sam w końcu zrozumie, że zabłądził w ślepy zaułek swojej kariery, a to wszystko, co zrobił, ta jego wygrana jest niczym innym, jak iluzją, wytworzoną przeze mnie. Po prostu można powiedzieć, że oddałem mu tą wygraną, ale pobierając też swój własny skalp. Jego wygrana została osiągnięta w silnym bólu, który odczuwał przez długi czas jeszcze po starciu. Nicky, to była dla mnie czysta zabawa, bez większych konsekwencji. To ty teraz masz niby argument, mówiąc o pokonaniu mnie na gali PPV, ale czy to wszystko przetrwa jeszcze dłużej? Wątpię.

Przechodząc dalej można powiedzieć, że zobaczymy powtórkę z rozrywki. Dlaczego ktoś taki jak Regal nie potrafi pomyśleć? Czy niestety, ale to jest problem dla naszego GEneral Managera? Sprowadza mnie do poziomu ludzi, którzy nie potrafią walczyć, których jedynym najlepszym zajęciem jest niby rozśmieszanie wszystkich. Dlaczego miałbym udawać specjalnie rannego, obitego człowieka, skoro to jest moją częścią pracy? Przecież na to się pisałem przestępując progi federacji i to się ciągnie już od paru lat. Big E, bo o nim mowa... Co ci daje fakt, że udajesz tak bardzo pobitego człowieka, niczym ofiarę Bestii... Bestii którą poniekąd pokonałem bez problemu. Po co miałbym pokazywać jaki on jest groźny? Podstawowa zasada tego biznesu to przetrwanie na powierzchni, co mi się udaje przez bardzo długi czas. W całym turnieju to ty będziesz jedynie przystankiem, kierunkiem, w którym podążę. Pokonanie ciebie nie stanowi dla mnie wyzwania, którego bym oczekiwał. Ty jesteś po prawdzie w tej samej lidze co Nicky. Obydwoje jesteście niespełnionymi osobami w tym biznesie, które uznają, że wygrywając z kimś podnoszą swój prestiż. To jest błąd, tak bardzo powtarzany. Nikt na koniec nie będzie pamiętał, ile kto wygrał. Każdy będzie pamiętał, co zdobył. Big E, mówiąc w skrócie, podczas gali padniesz na kolana czując, jak daleko w tyle jesteś.

Na arenie ponownie rozlega się theme, a zawodnik opuszcza ring przy wyraźnym buczeniu fanów

"Na arenie rozbrzmiewa "Another Me" i po chwili pojawia się na arenie Jeff Hardy, który witamy jest buczeniem. The Charismatic Enigma idzie powoli do ringu śmiejąc się z fanów buczących na niego. Po krótkiej chwili wchodzi do ringu i odbiera mikrofon.

Jeff Hardy: Czemu na mnie buczycie? Nie potraficie zrozumieć, że ja robię to co tylko do mnie należy, a dla was to będzie lepsze, bo w końcu przestaniecie złudnie patrzeć na waszych bohaterów jakby mieli aureole nad głową. Nawet wasz wielki obrońca wiary nie dał rady przeciwko moim brudnym zagrywką, ale powiedzmy sobie szczerze, takie jest zło. To co widzieliście w niedzielę to jest niewiele w porównaniu do tego co mogę wam zrobić dalej, a możecie się o tym przekonać już dzisiaj, ponieważ kolejny rywal zostanie mi rzucony na tortury, jakich jeszcze nie zaznał. Nie jestem nikim dobrym, taki byłem, ale to już przeszłość, bo dostałem uwolnienie. Nie muszę się nikomu podlizywać. Walczę jak chce i kiedy chce, bo nie przebieram w środkach w misji naprawienia ich samych drogą ascetyzmu. Jeden człowiek jest głupi i będzie szedł ślepo utartym myśleniem rodem ze średniowiecza i cały czas wierzył w to, że jego Pan istnieje, więc na własną odpowiedzialność niech się stacza na sam dół tak nisko, że już nie będzie widział świata rzeczywistego. Pogrąży się w iluzji wytworzonej w jego chorym umyśle. Dzisiaj się przekonamy czy mój kolejny rywal będzie na tyle mocny, żeby się przeciwstawić. Na tyle mocny, żeby wygrać? Może to mu się udać, ale z pewnością nie uniknie tych wszystkich krzywd, które czekają już tylko na niego. Uwierz mi, że żadnej z nich nie zawaham się użyć, bo jestem czystym złem. Zawsze wybieram dla was najgorszą opcję, a kolega Robert ma poprostu pecha, bo turniej go zmusił do walki ze mną, a ja w tym turnieju jestem ukierunkowany tylko na zadawanie bólu, ale nie ma co się na ten temat rozwijać. Wszystko zobaczycie dzisiaj.

Jeff zostawia mikrofon i idzie na zaplecze.