Paweł Borkowski: Panie i Panowie, SDW Burn zawitało do Bełchatowa! 8 listopada to najczęściej zakreślana data w kalendarzach fanów wrestlingu w Polsce i na świecie. Już tylko 10 dni dzieli nas od pierwszego od czasów reaktywacji SDW Pay-per-View  - The Longest Day. Tymczasem już dziś, z rozgrzanej do czerwoności Skra Areny w Bełchatowie, w towarzystwie kompletu publiczności witają się z Państwem, profesor zapasów...
Andrzej Supron: ...Andrzej Supron
Bob Sapp:  ...former IWGP Heavyweight Champion, MMA Fighter, Kickboxing Fighter, Footballer & Actor, Bob "The Beast" Sapp!
Paweł Borkowski: ...I Paweł "Boryss" Borkowski. To już przedostatnia gala przed The Longest Day, przed nami blisko 3 godziny emocji na najwyższym poziomie, ciekawie robi się zwłaszcza wokół pasa SDW Extreme.
Bob Sapp: Trzy pojedynki, z których trzy osoby znajdą się w jednej z walk wieczoru The Longest Day, morderczym Ladder Matchu w którym stawką będzie trofeum dla najbardziej szalonych i odpornych na ból zawodników federacji - SDW Extreme Championship
Andrzej Supron: Josh Trick zmierzy się z Banem, a Stifman podejmie Pentagona Jr'a. Jednak największe emocje budzi zdecydowanie starcie Lashley'a z Brockiem Lesnarem. Dwóch wielkich zawodników, potężnych niczym Pałac Kultury, walecznych niczym klienci Lidla w wyścigu po Crocsy i głodni niczym Krystyna Pawłowicz, głodni sukcesu oczywiście! To będzie niesamowite starcie. Pozostałe walki w tym turnieju nie mają się nawet co pokazywać przy tej dwójce.
Bob Sapp: Hola Hola Andrzeju, myślę, że nie doceniasz tej czwórki, myślę, że Twoja fascynacja "dużymi zawodnikami" sprowadza Cię na intelektualne manowce, jeśli wiesz co mam na myśli...
Andrzej Supron: Skończ te głupie żarty albo zrobię z Tobą to co robiłem z przeciwnikami w Związku Sowieckim w 1980...jeden z nich do dzisiaj pochłania 1/3 rosyjskiego funduszu rentowego
Paweł Borkowski: Spokojnie Andrzeju - nie denerwuj się, kolejna walka z pewnością poprawi Ci humor, bowiem Einar Hallvard i Kevin Owens to zawodnicy kategorii superciężkiej, zarówno jeżeli chodzi o masę, jak i o pozycję w federacji
Bob Sapp: To może dla odmiany ja zacznę... Myślę, że tutaj zdecydowanym faworytem jest Alaskian Madman, zarówno jeżeli chodzi o...
Andrzej Supron: Jednak Kevin Owens do ułomków nie należy i może sprawić ogromną niespodziankę! Na ten moment nie ma sobie równych, wygrał wszystko co miał do wygrania!
Bob Sapp: Możesz nie wchodzić mi w słowo?!
Andrzej Supron: Przypomnę tylko, że ty zrobiłeś to pierwszy!

Andrzej Supron i Bob Sapp zaczynają się szarpać. W środku całego zdarzenia siedzi zakłopotany Paweł Borkowski.

Paweł Borkowski: Panowie...spokojnie. Andrzej...Andrzej...siadaj, zostaw ten notes...Bob, spokój, panowie, spokój! Andrzeju, możesz coś dla mnie zrobić?
Andrzej Supron: Może ty zrobisz coś dla mnie?
Paweł Borkowski: Co takiego?
Andrzej Supron: Jak to co? Ty się bij, a ja lecę po kij!
Paweł Borkowski: ANDRZEJ! PRZYWOŁUJĘ CIĘ DO PORZĄDKU!

Supron i Sapp siadają na miejscach.

Paweł Borkowski: Może przedziemy do walki wieczoru...
Bob Sapp: A w niej znaleźli się zawodnicy, których...w przeciwieństwie do niektórych tutaj...nie interesuje miejsce numer dwa. Joker i Ralf to kandydaci do złota i ta walka pokaże światu ile są warci.
Andrzej Supron: Myślę, że możemy spodziewać się dwóch rzeczy. Pierwsza, w walce wieczoru nie możemy być pewni niczego, druga...ktoś z naszej trójki po tej gali straci pracę...
Paweł Borkowski: Tym optymistycznym akcentem...
Wszyscy razem: Zapraszamy na 4 wydanie Burn!

Światła na arenie powoli gasną, w okolicy wyjścia na backstage pojawia się gęsty, jasnoniebieski dym. Po chwili zaczynają świecić białe, obrysowe diody titantronu. Na ekranie pojawia się obraz. Po kilku sekundach szumu obraz zaczyna się wyostrzać. Znajdujemy się w ogromnej, długiej na kilkadziesiąt metrów sali. Podłoga wyłożona jest futrem i skórami, na ścianach widzimy złote ornamenty i płótna przedstawiające sceny bitewne. Po prawej stronie sali widzimy korytarz regałów z książkami, przy których krząta się kilkunaście osób, ubranych jednolito w czarne togi, wertujących przeróżne dokumenty. Po lewej-kilku krępych, dobrze zbudowanych mężczyzn prowadzi dyskusję na bliej nieokreślony temat. Kamera podąża dalej, mijamy wiszące na ścianie poroża i skóry, prawdopodobnie trofea z polowań. Wzdłóż ściany naprzeciwko wejścia znajduje się długa drewniana ława, przy której stoi kilkoro zakapturzonych postaci i Elminster, przysadzisty starzec znany fanom SDW z poprzednich epizodów Burn.

Elminster: Niecodziennie Rada zwołuje spotkanie na tyle głów...
Kapłan: O niczym nie słyszałeś starcze? Zawsze powtarzałem, że stałe towarzystwo ksiąg i eliksirów kosztuje Cię zbyt wiele. Cała wioska o tym huczy. Zaczęliśmy tracić ludzi. Parę dni temu został uprowadzony jeden ze strażników naszej Świątyni, wysłaliśmy pismo do Rady...Spodziewaliśmy się szybszej reakcji, wszakże ostatnie wydarzenia nie pozwalają nam mieć złudzeń. To nie jedyna zaginiona osoba w ostatnim czasie. Karawana z bronią i żywnością którą wysłaliśmy do Neather została splądrowana przez barbarzyńców nad Południową Przełęczą.
Elminster: Wygląda na to, że zło wdarło się w nasze szeregi. Miejmy nadzieję, że nie jest jeszcze za późno. Musimy ratować ocalałych...Radni się spóźniają...wciąż szukamy odpowiedzi zawartych w runach przepowiedni. Czekamy na sygnały z Południa...od dłuższego czasu nie otrzymałem od Hallvarda znaku życia, miejmy nadzieję, że uda nam się opanować sytuację na miejscu, inaczej jego trud pójdzie na marne...

Ogromne, drewniane drzwi powoli się otwierają a w nich stają ubrani w urzędnicze togi członkowie Rady. Jeden z nich trzyma w dłoni pergamin...obraz z titantronu się urywa...wracamy na arenę. Ponownie na hali zapada absolutna cisza..."Forsaken"! Einar Hallvard pojawia się na Burn! Alaskian Madman powolnym krokiem zmierza w kierunku ringu, bierze mikrofon od technicznych i gdy już znajduje się w kwadratowym pierścieniu - zaczyna mówić.

Einar Hallvard: Czas rozliczeń zbliża się wielkimi krokami...czas, w którym misja wysłannika Odyna doprowadzi do ostatecznego wyeliminowania sił piekielnych z tych terenów. The Longest Day...przepowiednia nie zostawia złudzeń. Ten dzień otworzy dzieje świata na nowo. Cykl Słońc się domknie, a od rezultatu tej batalii zależeć będzie dalszy los tych ziem. Stoicie w punkcie zwotnym, od Was zależy za kim pójdziecie. Joker! Mieszasz w umysłach szarych mas ludzkich, pokazujesz fałszywe alternatywy, stawiasz pytania, na które nie ma odpowiedzi...Jeszcze nigdy losy tego świata, świata śmiertelnych nie były tak ważne. Wiesz dobrze Joker, jak ważne jest poparcie ludzi w starciu dwóch równoważnych sił, niebiańskiego panteonu i hellańskich czeluści. Tych samych, którymi skrycie pogardzasz...To Ty Joker! To ciebie szukam! Przepowiednia mówi jasno "masy zjednoczone pod butem fałszywego proroka wiodącego umysłami pogrążą się w letargu nicości, i trwać w nim będą aż do dnia ostatecznego". Jesteś uosobieniem pustki Joker! Czas skończyć tę grę, zakończę ją osobiście. Nic już nie będzie takie samo...

Hallvard nie zdążył dokończyć swojej przemowy. Arenę w jednej sekundzie spowił mrok. Z sufitu padała jedyna smuga światła, która okryła Alaskian Madmana stojącego w środku ringu. Na titantronie pojawił się obraz, a Einar odwrócił się w stronę telebimu. Całą powierzchnię ekranu zajmowała twarz umalowanego mężczyzny wszystkim bliżej znanego jako mistrza manipulacji... Szybko zabrał głos.

Joker: Dobry wieczór państwu! Witaj Einar. Po co ci te wywody, olbrzymie? Czyżbyś dostrzegł w słowach czarę nawrócenia. Złożone litery definiują twoją odwagę? Lubisz mówić i przekonywać do siebie słuchaczy. Mamy ze sobą więcej wspólnego niż ci się wydaje. <Joker wyciąga nóż i kręci nim blisko kamery> Twoja historia jest mało wiarygodna. Tyle wątków połączonych w całość, a żaden nie jest trafny. Mojej psychiki nie da się poznać, rozumiesz mnie Hallvard? Ja nie noszę maski, one ukrywają całą naszą prawdę. To ty ukrywasz twarz. <maniakalny śmiech> Spadając w dół nie możesz o własnych siłach unieść się do góry. Twoja głowa to zbiór twoich snów... Zjawy atakują cię w głębi. Sądzisz, że to sprawia, iż jesteś silniejszy? <śmiech> Nie chcę cię krzywdzić. The Longest Day nie jest czymś ważnym. To tylko kolejny element układanki, w której jesteś największym z puzzli Einar! Wystrzelona strzała, która nie trafia w cel jest zmarnowaną bronią. Widziałeś żebym chybił? <śmiech> Masz wielką armię dobra, a dobro zawsze zwycięża zło? Dopóki nie postawicie kroku w przód, nie zwyciężycie. Ja już jestem przed wami... Zobacz! <maniakalny śmiech>

Supervillain przeszedł w bok, a na ekranie ukazał się mężczyzna (był to prawdopodobnie przyjaciel Einara o którym była mowa), którego usta zaklejone są czarną taśmą. Siedział na krześle ze skrępowanym rękami i nogami. Zakładnik krzyczał w niebo głosy, lecz nikt nie mógł mu pomóc. Joker odwrócił się plecami do kamery, przed tym pokazał, że w ręku dzierży swój charakterystyczny nóż. Po chwili krzyki zmieniły się w szlochania, płacz oraz przeraźliwy jęk. Wkrótce wszystko ucichło, a Psychopath wyciągnął z kieszeni kartę Jokera i przybliżył ją do kamery śmiejąc się przy tym. Obraz znikł.

Na titantronie rozbrzmiał theme japońskiego przybysza, zaś sam zainteresowany szybkim krokiem udał się w stronę kwadratowego pierścienia uśmiechem na ustach przyjął od  technika mikrofon, po czym rozpoczął przemowę.

Akira Tozawa: Dobrzy ludzie, witajcie. Cieszę się z przybycia to tak pięknego kraju jakim jest Polska, kraj nieograniczonych możliwości, tu gdzie wszystko startuje od podstaw. Oto ja - przybysz z Kraju Kwitnącej Wiśni, pragnę was powitać oraz dać tym samym dowód mojego szacunku do was.

Nagle rozbrzmiał theme song Silasa Younga, który po chwili zjawił się na rampie i z ogromnym niezadowoleniem spoglądał na Japończyka. Z niezmienionym wyrazem twarzy Young wszedł do ringu, sięgnął po drugi mikrofon i stanął przed Japończykiem.

Silas Young: Mówisz, że chcesz dać dowód swojego szacunku ? Nie okazuj go Polakom, bo to zwykłe  maminsynki. Jeżeli chcesz okazywać komuś szacunek, powinieneś okazać go mnie, osobie która jest całkiem inna od ciebie - PRAWDZIWY mężczyzna ! Ale jeżeli faktycznie chcesz okazać temu krajowi szacunek, to spakuj walizki i wracaj skąd przybyłeś. Ten kraj nie potrzebuje krzywookich lalusiów jak ty. Ten kraj, jak i ta federacja potrzebuje prawdziwego mężczyzny, a w tej federacji jest aktualnie tylko jedna taka osoba - Silas Young. Tak więc radze ci dobrze: zabieraj się z tego ringu, zanim zajmę się tobą i padniesz jak twoi rodacy w czasie bombardowania na Hiroszimę.

Akira Tozawa: Przepraszam bardzo ale to brak manier wchodzić bez zapowiedzi i przerywać rozmowę. Swoim zachowaniem dałeś jedynie pokaz braku swoich manier i zwykłej ludzkiej grzeczności. W jaki sposób człowiek taki jak Ty może nazywać się prawdziwym mężczyzna, skoro nie potrafi uszanować zdecydowanie lepszego od siebie zawodnika? Nawiązując jednak do finału twojej wypowiedzi, w mojej ojczyźnie osiągnąłem wszystko co było do osiągnięcia. Wiem jedno, nie mógłbym nic zrobić gdyby nie wsparcie fanów, to oni są motorem napędowym każdej organizacji, więc nie pozwolę Ci ich obrażać.

Silas Young: Nie jestem tu, by być najprzyjaźniejszym wrestlerem świata. Jestem tu, by wykonywać swoją robotę należycie, jak na mężczyznę przystało. Nic byś nie osiągnął, gdyby nie wsparcie fanów ? Pozwól, że dam ci darmową lekcję: prawdziwy mężczyzna potrafi zadbać sam o siebie. Jeżeli przyznajesz się do tego, że bez fanów nic by ci się nie udało, to znaczy że nie jesteś samowystarczalny, a to znaczy że nie można cię nazywać mężczyzną, panie Akira....... Akira, hmmmm. To jest imię dla faceta ? Jaja sobie chyba robicie, Japońskie lalusie. Jeżeli zarząd SDW zatrudnia takie osoby, nie dziwne, że ta federacja już dwa razy upadała. A skoro jest tutaj ktoś taki jak ty, to będzie..... jak to się mówi w tym kraju.... do trzech razy sztuka. A teraz zejdź z moich oczu, nim dam ci kolejną darmowa lekcję: jak to jest mieć skopane dupsko przez prawdziwego mężczyznę.

Akira Tozawa: Uwierz, wiem jak to jest dostać od faceta z jajami, jednak sądzę po twoich wypowiedziach sądząc, że takowych Ci brakuje. Zachowujesz się jak rozwydrzony dzieciak, "Jestem super", "Jestem prawdziwym facetem", " Patrzcie jaki jestem wspaniały". Ja zostałem wychowany inaczej, nauczono mnie, że każdy dobrzy uczynek wraca do nas  podwójnie, każda pomoc bliźniemu odpłaci się nam. Pomagałem ludziom żyjącym w nędzy, pomagałem chorym i bezdomnym, napatrzyłem się na ludzie cierpienie i wiesz co, przebywanie że zwykłymi, prostymi ludźmi uczy pokory. Dzięki nim poznałem czym jest współpraca, a wiedz jedno, bez współpracy i pokory nie ma wyników. Jeżeli jesteś tak bardzo samowystarczalny to Ci wszyscy ludzie oraz ja chętnie zobaczymy jak radzisz sobie w walce ramię w ramię ze swoim partnerem. Ja dostrzegam pozytywy wszędzie, ty wyglądasz na strasznie zakompleksionego i ograniczonego człowieka, otwórz się na świat, na ludzi i myśl pozytywnie.

Silas Young: Sprecyzujmy jedną rzecz. The Miz nie jest moim tag team partnerem. Jest tylko  zwykłym stojakiem, który ktoś przypadkowo dostawił, tak jak w filmach, w których występuje. Ta walka to 1 vs 2, ale jak na mężczyznę przystało, nie szukam wymówek. Uwierz mi, że z chęcią nauczę ciebie, twego tag team partnera i  publikę co to znaczy być prawdziwym mężczyzną. A po walce idź do tych swoich zwykłych, prostych ludzi. Opowiesz im o laniu, jakie zaraz dostaniesz. Być może dzięki temu zrozumieją ideę bycia prawdziwego mężczyzny i być może po raz pierwszy w życiu będziesz przydatny dla swojego kraju.

Po ostatnim zdaniu Silas wyrzucił z ringu mikrofon i zaczął rozgrzewać się do walki, podobnie jak jego rywal. Tymczasem na arenie rozbrzmiał theme song Nicka Jeffersa a po nim The Miza.

Tag Team Match
Nick Jeffers & Akira Tozawa vs. Silas Young & The Miz

Kilka minut walki za nami: Silas Irish Whipem wysyła Nicka do narożnika, gdzie wyprowadza Body Avalanche, po którym odbija się od lin. Jeffers wychodzi z narożnika, a Young dokłada dla niego silny Clothesline. Próba pinu, 1… 2… nie, Kickout. Akira chciał wejść i pomóc swojemu koledze, jednak nie było potrzeby, a sędzia zaczyna upominać Japończyka. The Last Real Man wykorzystuje to i podchodzi do swojego narożnika razem z Dodgerem, gdzie The Awesome One przytrzymuje za ręce oponenta, a Silas punchuje Dude’a. Publika potwornie buczy na heeli, jednak oni nic sobie z tego nie robią. Po dłuższej chwili sędzia w końcu odwraca się w stronę „złego” tag teamu. Ci w tym momencie zaprzestali, a Young zmienia się ze swoim partnerem. The Chick Magnet odciąga rywala od swojego narożnika i przechodzi z nim na środek ringu trzymając go w Front Facelocku. Dokłada jeszcze Gut Kick i przechodzi w Suplex. W powietrzu jednak Nick wykręca się tak, że spada na nogi za The Mizem. Teraz Jeffers wyłapuje The Awesome One’a pod Back Suplex, który wykuje. Nie, The Chick Magnet wykonuje salto w tył i teraz to on spada na nogi za oponentem. Dodger odwraca się w stronę przeciwnika, który wyprowadza Discus Punch, jednak Dude uchyla się, po czym wyprowadza na odwróconym rywalu Rolling German Suplex Combo. Ładna sekwencja wykonana przez Polaka. Nick od razu doskakuje do swojego partnera, którego wpuszcza do ringu. Akira od razu wskakuje do ringu, odbija się od lin i wyprowadza Running Knee Strike dla siedzącego The Awesome One. Tozawa podnosi rywala, który po Irish Whipie w stronę lin aż przeskakuje na apron. Podbiega tam Big Over oraz wykonuje Jumping Elbow Smash. The Chick Magnet pada poza kwadratowym pierścieniem. Silas widząc to wchodzi szybko do ringu i chce pomścić swojego kolegę, jednak w tym samym momencie Nick wchodzi do walki i jego oponent pada po Spinning Wheel Kicku. Jeffers od razu podnosi rywala i wyrzuca go poza ring, jednak nie tam gdzie The Miz, lecz na prawo od niego. Sędzia totalnie nie ogarnia co się już dzieje w ringu, a Dodger i Akira spoglądają na siebie i na przeciwników za ringiem. Publiczność nagradza ich niesamowitym cheerem. Tozawa błyskawicznie odbija się od lin i wykonuje Suicide Dive na The Mizie! Jeffers za to wchodzi na szczyt narożnika i czeka, aż Silas wstanie. Gdy ten to robi, Dodger dokłada Diving Crossbody na Youngu! Niesamowity cheer wciąż jest słyszalny na całej hali. Faceowie czują się niesamowicie w tej sytuacji. Good  Guy podnosi The Awesome One i wrzuca go do ringu po czym sam wchodzi, a Jeffers wraca na swój apron. Japończyk próbuje pinu. 1… 2… nie, Kickout. Jęk zawodu słyszalny jest na hali. Young stoi przy rogu ringu swojego narożnika, a w tym momencie Big Over biegnie w stronę lin, żeby wykonać akcję na zamroczonym The Mizie. W momencie odbijania się od lin, The Real Last Man podcina Akirę, a ten przewraca się. The Awesome One od razu podbiega i zaczyna stompować leżącego Japończyka. Sędzia odciąga go, lecz ten nie przestaje, aż w końcu zaczyna wyliczać. Przy 4 The Chick Magnet zaprzestaje ataków. Zmienia się z Youngiem. The Miz podnosi teraz Big Overa, a Silas błyskawicznie wyprowadza Sligshot Rolling Neckbreaker! Ależ akcja, pin! 1… 2… 3?! Nie, kickout. Silas teraz kładzie się obok przeciwnika na brzuchu i spogląda w jego stronę. Kamera robi zbliżenie na jego twarz, a ten wyraźnie skupiony spogląda na niego. Japończyk powoli wstaje, a The Last Real Man wstaje razem z nim. Irish Whip od Silasa i szykuje się Misery (Pop-up cutter)! Jednak Akira zatrzymuje się rękami za górną linę. Wkurzony Slas biegnie w jego stronę, a Tozawa wyprowadza Bicycle Kick, po którym pada razem z przeciwnikiem! Obaj leżą zmęczeni przez dłuższą chwilę. Pierwszy z tej dwójki toczyć się do swojego narożnika zaczyna Japończyk i robi to mozolnie. Silas powoli także przesuwa się do swojego narożnika. Big Over zmienia się pierwszy, a Young robi to chwilę później. Obaj panowie wchodzą do ringu i rozpoczyna się wymiana punch za punch! Wymianę wygrywa The Miz wyprowadzając na końcu Gut Kick i Irish Whipem wysyła przeciwnika do narożnika, po czym bierze rozpęd i dokłada Awesome Clothesline! Po tym The Miz próbuje pinu. 1… 2… 3?! Nie, Kickout! The Awesome One Kłoci się chwilę z sędzią, jednak ostatecznie olewa go, kiedy widzi wstającego przeciwnika. The Chick Magnet przechodzi do pozycji, gdzie wiadomo co się szykuje! The Miz próbuje Skull Crushing Finale! Nick jednak przerzuca rywala przez bark ciągnąc go za rękę, wyprowadza Gut Kick dla podnoszącego się rywala i mamy Gangdriver (Package Pildriver)! Co za akcja! Widząc to Silas wchodzi do ringu i biegnie, ale Japończyk także wyskakuje ze swojego narożnika i wyprowadza Iwaki (Hip attack)! Obaj wypadają ostatecznie poza ring, a Jeffers podnosi jeszcze tylko przeciwnika, wyprowadza Light of Shadow (Twist of Fate)! To musi być koniec. 1… 2… 3?! Tak, to koniec walki! Zwyciężają Nick Jeffers oraz Akira Tozawa!

Zaplecze, pomiędzy skrzyniami siedzi zakapturzona postać, kamerzysta zdecydowanym krokiem do niej podchodzi. Na około postaci leżą niedopałki papierosów oraz kilka pustych butelek po piwie, sama postać popala niespiesznie ćmika. Kamerzysta zwraca się do postaci.

Kamerzysta: Hej, tu nie wolno palić!

Postać ściąga z głowy kaptur, okazuje się, że jest nią Robert Porter, nowy nabytek federacji.

Robert Porter: Daj mi spokój i odejdź, naprawdę.

Kamerzysta: Skoro udało się ciebie spotkać może powiesz o sobie kilka słów?

Robert Porter: Co, chcesz usłyszeć historię kogoś kto tu nie psuje? Kogoś kto gardzi tymi wszystkimi pseudo-idolami, "prawdziwymi mężczyznami", zawsze złymi chłopcami? Widzisz mnie? Tak, przypatrz się dobrze zanim kopnę cię w dupę, a teraz znikaj. Wypad zanim się wkurzę, już! Mam prawo do chwili samotności.

Kamerzysta niespiesznym krokiem odwraca się zostawiając zawodnika samego.


Kamera przeniosła nas w ciemne pomieszczenie, w którym oświetlony był jedynie stolik na samym środku oraz krzesło. Na owym stoliku stała butelka tequilli wraz ze szklanką oraz paczka Kubańskich cygarów. Nagle do stolika zaczęła zbliżać się pewna osoba. Ubrany w koszulkę z napisem "Lucha Thug" i z widoczną bandaną koloru czarnego owiniętą wokół szyi mężczyzna zasiadł na krześle. Następnie zaczął się rozglądać, po czym nalał sobie stojącego na stoliku trunku i upił odrobinę zawartości szklanki. Kolejno popatrzył się prosto do kamery i rozpoczął swój monolog.

???: Oyee... jak tam wasz maleńki amigo? Czyżby Silainenowi stała się jakaś krzywda? <śmiech> Co za zły człowiek mógł to zrobić! A no tak zapomniałem... Najgorszy z Najgorszych. <mówiąc to mężczyzna wyciągnął jedno cygaro i zapalił go> Tak, to ja zaatakowałem Silainena. Dlaczego? Nie muszę się wam tłumaczyć z takich rzeczy, bo równiedobrze mogłem to zrobić każdemu z was. Nadszedł czas by Hiszpanie, Latynosi pokazali światu ile są warci. Taa może nie każdy pochwala sposób w jaki chcę to zrobić, ale posłuchajcie pendejos, każdy będzie zadowolony, bo jak to mówią LA REVOLUCION QUE VIENE! <śmiech, a następnie zaciągnięcie się i powolne wypuszczenie dymu> Jestem tutaj by niszczyć, by zabijać, by masakrować i nie obchodzi mnie co o mnie myślicie, bo i tak nie obchodzi mnie co myślicie o mnie. Ukryty pod tą bandaną człowiek, który jest w stanie przejąć całą federację, wasze pasy, wasze pieniądze i wszystko inne. Taki jest mój cel i lepiej nie próbuj mi wchodzić w głowę, pajillero, bo nasze spotkanie może się źle skończyć. Jestem Bandytą, rozumiesz? Z uśmiechem na twarzy przejmę twoje złoto, twoją kobietę i wszystko czego pragnąłeś. Viva la Lucha! Viva Espana! Viva Boriquas!

Po dynamicznie wypowiedzianych końcowych okrzykach tajemniczy człowiek zdjął swoją bandanę i przybliżając ją do kamery wskazał napis "El Bandito" znajdujący się na niej.

Singles Match (Qualification to Ladder Match for SDW Extreme Title)
Josh Trick vs. Bane

Kilka minut walki za nami: Bane bezlitośnie wypłaca wściekłe kopnięcia w brzuch dla stojącego w narożniku Josha, ale sędzia szybko go odciąga z powodu nieprawidłowej akcji. Mroczny Lord nabiera rozpędu, a potem atakuje Stinger Splashem, ale Trick zrobił unik i teraz to Normal Guy ma przewagę. Ostatni Potężny biegnie na niego z atakiem, ale Josh omija to wykonując Baseball Slide, a następnie wykonuje Roundhouse Kick, po którym rywal pada na matę nieprzytomny. Trick wykorzystuje okazję i dokłada jeszcze Standing Moonsault, a następnie przypina...1...2...break. Pustelnik ucieka z ringu, ale Normal Guy i na to ma odpowiedź wbijając rywala w barierki Suicide Divem. Josh zbiera teraz spory cheer od swoich fanów, ale nie czekając dłużej na rozwój sytuacji wrzuca rywala do ringu, a sam tam następnie wchodzi, ale Oświecony zaskakuje go Belly to Belly Suplexem. Teraz to Zbawca Mas ma wyraźną przewagę i aby ją jeszcze podkreślić dokłada Knee Drop, po którym przypina rywala...1...2...kickout, więc Polak od razu łapie rywala w duszenie od tyłu. Trick się mocno szarpie i wierci, ale nic z tego, bo Bane go mocno trzyma, a więc Kanadyjczyk jest zmuszony zacząć powoli wstawać co po krótce zaczyna robić. Wypłaca kilka łokci na korpus rywala i chciał skorzystać z chwili swobody, aby nabrać rozpędu, ale Bane szybko go zatrzymuje zaciągając do tyłu za głowę na matę i ponownie poprawiając uchwyt. Fani zaczynają dopingować Normal Guy'a, aby ten wrócił na nogi i szybko rozpoczyna drogę ku temu. Już jest na nogach, ale teraz zamiast atakować korpus oponenta sprawnie wykonuje mu Neckbreaker i obaj leżą na macie, a sędzia rozpoczyna liczenie. Obydwaj panowie doskonale zdają sobie sprawę z tego, jaka jest stawka tego pojedynku i rozpoczynają powoli wstawać. Sędzia doliczył już do ośmiu, a obaj zawodnicy już są na nogach. Mroczny Lord wyprowadza potężny prawy, ale Josh robi unik pod jego ręką i wykonuje Northern Lights Suplex utrzymując w przypięciu...1...2...to nie koniec tego pojedynku. Obaj zawodnicy szybko wstają i ruszają do ataku, ale to Ostatni Potężny wyprowadza mocny Clothesline powalając przeciwnika. Pustelnik chce wykorzystać okazję i wchodzi powoli na narożnik. Trochę długo mu to zajmuje, ale udaje mu się skoczyć Diving Elbow Dropem, jednak Trick w odpowiednim momencie zrobił unik i rywal trzyma się teraz za obolały łokieć, a Normal Guy nie traci okazji zakładając mu Cross Armbreaker. Oświecony długo się szarpie i powoli, centymetr po centymetrze przesuwa się w stronę lin, których w końcu dosięga ręką, więc sędzia jest zmuszony przerwać akcję Kanadyjczyka. Josh szybko wraca na nogi i czeka aż to samo zrobi jego przeciwnik, a następnie przechodzi do próby Swinging Ura-nage Backbreaker, ale Zbawca Mas kontruje to wykonując DDT. Polak teraz nakręcony czeka aż rywal wstanie, a gdy tak się w końcu dzieje przechodzi do próby Bomby Myśli, ale Trick w ostatniej chwili się odsuwa i okazuje się, że to Normal Guy z zaskoczenia wykonuje oponentowi Push Up Gutbuster, a potem przypina...1...2...3! Josh Trick weźmie udział w walce o pas Extreme.

Kamera stoi przed drzwiami szatni, na których widnieje napis „J. Turn”. Kamerzysta otwiera drzwi, za którymi znajduje się ciemne, niezbyt wielkie pomieszczenie, gdzie na stoliku stoi mały telewizor. Kamera pokazuje obraz tego telewizora. Ukazane tam zostają urywki różnych filmów związanych z tornadami. Zniszczone otoczenie, wszystko ukazane w świetle niesamowitej katastrofy. Nagle zapala się światło, a kamerzysta obraca się w stronę siedzącego niedaleko telewizora Johnnyego Turna, który spogląda na kamerzystę.

Johnny Turn: Tornado jest katastrofą ekologiczną wywołującą niesamowite szkody w bardzo krótkim czasie. Wystarczy zaledwie kilka minut i po pięknej miejscowości, kurorcie czy czymkolwiek, pozostaje jedynie wspomnienie. Obroty wywołują wiele złego, dlatego jestem niczym tornado. Gdy pojawiam się w ringu moje obroty we wszystkie strony świata nie zwiastują niczego dobrego i wywołują pełne zniszczenie. Przeciwnicy nie wiedzą co się dzieje, bo po prostu jestem dla nich nieuchwytny. Nikt nie może mnie zatrzymać. Nigdy na Ziemi nie odnotowano jeszcze tornada w skali F6. Jednakże wszyscy naukowcy świata. Niech Wasze oczy skierują się na następną galę SDW, bo może Wam coś umknąć. You never know when tornado comes!

Po tych słowach obraz z kamery gaśnie.

Halę spowija gęsty dym, po chwili zaczyna grać dobrze znana muzyka, a na rampie pojawia się zakapturzona postać, po chwili zawodnik pozostając w kłębach dymu rozpoczyna przemowę.

Pentagon Jr: Witajcie już niedługo pierwsza w historii po powrocie gala PPV, co to oznacza? Dla wielu jest to równoznaczne z tym, że należy za wszelką cenę dostać tam swój pojedynek. Nie inaczej jest w moim przypadku, już za chwilę stojąc w tym ringu stanę naprzeciw nijakiemu Stifmanowi. Gdy usłyszałem, z kim walczę, szczerze mówiąc delikatnie się zaśmiałem ten facet nie ma pojęcia o profesjonalnym wrestlingu, według mnie nie powinien stąpać w kwadratowym pierścieniu, dlaczego? Jego styl walki jest tak żałosny jak wyprzedaże, na które każdy się rzuca. Stiff potrafisz reprezentować jedynie to, że jesteś nieudacznikiem małą płaczącą w kącie sierotą, której nikt nigdy nie przygarnie, właśnie taki jesteś, zagubiony niepotrafiący dostrzec tego, że Twój czas już przeminął.  Nie zdążyłeś się rozwinąć, a pojedynek ze mną nie da Ci szans na dalszy rozwój, już zawsze będziesz kwiatem zwiniętym w pąk, właśnie za chwilę Twoje marzenia o wielkiej karierze zostaną pogrzebane, jednak zanim to nastąpi chciałbym wam kogoś przedstawić, człowieka, którego dobrze znacie, a bez którego nigdy by mnie nie było.

Zaczyna grać utwór Krzycz i Krwaw, a na arenie pojawia się nie kto inni jak Mariusz Kozłowski, znany również jako Mario Petarda.

Mario Petarda: Witam, dziękuję za tak miłą zapowiedź, od razu zahamuje wasze oczekiwania nie wróciłem do federacji, aby walczyć niestety podczas gdy federacja zawiesiła działalność nabawiłem się kontuzji, która skreśla moje szansę na powrót do ringu. Prezes federacji zaproponował jednak, że mogę być skautem tak, więc witajcie ponownie kochani. Muszę wam powiedzieć, że Pentagón, jest moją perełką i naprawdę zasługuje na wasz doping, nie warto się go bać, jest taki tylko dla przeciwników, mógł jeszcze gadać i gadać, ale czas zaczynać pojedynek, który z chęcią obejrzę.

Pentagón Jr: Mariusz skończ już gadać, Stiff mrok nadciąga i wkrótce do Ciebie dotrze, a wtedy będzie już za późno, wszystkie drogi ucieczki zostaną zamknięte, zostaniesz tylko Ty i Ja, a wtedy uwolnię swoje siły i sprawię, że szybko zapomnisz o tytule Extreme, oraz o wszystkim co marzyłeś, już za kilka chwil stanę się dla Ciebie najgorszym koszmarem, a moja maska będzie Ci się śniła po nocach. Spójrz w moje oczy, co widzisz? Wiem strach , który w Ciebie wzbudzam, dostrzegasz to wszystko co Cię za chwilę czeka, pamiętaj strach ma wielkie oczy. Jeszcze tylko jednak chwila, a jeden z nas będzie bliższy zdobycia tytułu, kto to będzie? Ty już znasz odpowiedź, wiesz, że nie możesz oprzeć się temu co jest nieuniknione, jest już za późno i musisz się z tym pogodzić. Remember Fear Never Sleeps!

Singles Match (Qualification to Ladder Match for SDW Extreme Title)
Stifman vs. Pentagon Jr.

Wracamy do ringu, gdzie trwa pojedynek pomiędzy Pentagonem Juniorem i Stifmanem. Widzimy, jak Air Fly, który przed chwilą wykonał Dropkick, próbuje spinować przeciwnika, jednak kończy się tylko na 1 uderzeniu w matę. Stifman wstaje, Meksykanin również i znów do ataku przystępuje Polak. Mamy szybki Snap Suplex, rywal wstaje, Stifman wykonuje Irish Whip, odbicie od lin i Swinging Neckbreaker dla Pentagona! Stif korzystając z przewagi postanawia spróbować akcji wysokiego ryzyka. Wspina się na narożnik i po chwili wykonuje Diving Leg Drop! Kolejna próba przypięcia, tym razem sędzia doliczył do 2. Wciąż nie znamy drugiego uczestnika pojedynku o tytuł SDW Extreme Championship. Stifman podnosi rywala z maty i chce wykonać mu kolejną akcję, jednakże ten przewiduje jego zamiary i wymierza mu szybki Gut Kick. Pentagon po kopnięciu odpycha swojego rywala, a gdy ten wraca, Meksykanin podcina go tak, że ten uderza twarzą o narożnik. Zamaskowany zawodnik nie czeka na ruch rywala, tylko od razu wykonuje mu German Suplex. Pentagon postanawia spróbować zakończyć walkę przez submission. Przeciąga leżącego oponenta na środek ringu i zapina mu Figure Four Leglock! Trzyma chwyt przez około 20 sekund, jednak w końcu Stifmanowi udaje się złapać lin i dzięki temu wychodzi z chwytu. Trzyma się jednak za nogę i nie wstaje, na czym korzysta jego rywal, który wymierza mu kilka Stompów, a następnie podnosi i wykonuje European Uppercut, po którym Stifman zostaje posłany na liny. Odbija się od nich i inkasuje Backbreaker. Tym razem to meksykański zapaśnik będzie próbował wykonać akcję wysokiego ryzyka i w tym celu wychodzi na narożnik. Zbiera się jednak zbyt długo na skok, ponieważ Stifmanowi udaje się wstać i złapać za linę, a przez to wytrącić rywala z równowagi! D-Von szybko wychodzi do przeciwnika, a po chwili widzimy wspaniały Superplex! Obydwaj rywale przez chwilę się nie podnoszą, sędzia dolicza do 3, jednak w tym momencie udaje się wstać Stifmanowi, który przechodzi teraz do Single Leg Boston Crabu. Dźwignia trwa przez około 10 sekund, jednak nie zanosi się na to, by Pentagon miał się poddać. Nie trzeba lin, Zairus wydostaje się sam, przekręcając się na plecy. Szybko wstaje, rywal chce go zaatakować, jednak ten robi unik, Stifman znajduje się za jego plecami i....Superkick od Pentagona znikąd! Wspaniale to zrobił! Stif pada jak długi na matę, a Pentagon chyba nie zamierza na tym kończyć. Czeka przez chwilę, aż jego rywal wstanie z maty, jednak po krótkiej chwili sam decyduje się go podnieść. Gdy Stifman stoi już na nogach, Pentagon rozpędza się i wykonuje mu Sling Blade! Stifman pada na matę lekko zamroczony, jednak zaskakująco szybko postanawia wstać. Na to tylko czekał Dark Dragon. Od razu chwyta go za rękę i zapina Kimura Lock! To chyba będzie już koniec, zawodnicy są na samym środku kwadratowego pierścienia! Nie mija 7 sekund, a Stifman odklepuje! To koniec - Pentagon JR zajmuje drugie miejsce w walce o tytuł SDW Extreme Championship!

Kamera przenosi się na zaplecze, a konkretniej przed drzwi prowadzące do szatni Brocka Lesnara. Po chwili kamerzysta wchodzi do środka gdzie czeka na niego Paul Heyman. Za nim widać rozgrzewającego się Brocka.

Paul Heyman: To co widzicie za mną to doskonałość w najpełniejszym tego słowa znaczeniu. Brock Lesnar – Najbrutalniejszy Zawodnik w tym biznesie przygotowuje się do swojej kolejnej walki. Jestem spokojny o wynik walki, lecz niestety trochę martwię się o pana Lashley'a. Nie wiem czy jego ciało wytrzyma grad ciosów, które zostaną w niego wymierzone. Bestia da dziś z siebie wszystko – w końcu to nie jest jakaś kolejna walka...to walka, która wyłoni pretendenta do SDW Extreme Championship. Brock zdobywa tytuł w każdej federacji w jakiej występuję i zawsze robi to w ciągu kilku tygodni. Przypomnijmy choćby jego występy w MMA. Los Angeles, Minneapolis, Las Vegas...wszystkie te miasta łączy jedna rzecz – widziały na własne oczy zwycięstwa Brocka Lesnara. Wygrywał w różny sposób: poddania, nokauty, decyzje sędziów. Sposoby były różne, ale rezultat zawsze ten sam – zwycięstwo. Dziś Brock stoczy swoją czwartą walkę w SDW. Warto wspomnieć, że podczas swojej czwartej walki w MMA Brock zdobył mistrzostwo UFC w wadze ciężkiej. Dlaczego wspominam o MMA? Dlatego, że Lashley również tam walczył. Nigdy nie zmierzył się z Brockiem Lesnarem. Na szczęście dziś dwóch gladiatorów wejdzie do ringu, ale o własnych siłach opuści go tylko jeden – Bestia. Mogę obiecać wam jeszcze jedno – Brock zrobi wszystko, żeby wygrać tą walkę przez poddanie i nie cofnie się przed niczym, żeby osiągnąć swój cel. Dzięki takiemu zwycięstwu da wszystkim do zrozumienia, że pierwsze dwie walki były jedynie rozgrzewką, a ostatnie zwycięstwo rozpoczęło drogę Lesnara do tytułu SDW Extreme Championship. Jest to tytuł, który powinien należeć do najbardziej ekstremalnego zawodnika w tej federacji, a jest nim bez wątpienia Brock Lesnar.

Nagle za Paulem dało się słyszeć ogromny huk. Okazuje się, że Brock tak mocno uderzał w worek treningowy, że go zniszczył. Paul zaczął się uśmiechać i dodał w stronę kamery.

Paul Heyman: To chyba mówi samo za siebie...

Na arenie rozlega się "I'm so sick", co oznacza, że w drodze na ring Dan Dowson w towarzystwie Erica Bischoffa. Zawodnik przechodzi obojętnie wokół fanów, po czym Eric odbiera mikrofon już w ringu.

Eric Bischoff: Zeszły tydzień mógł być uznany za zwariowany, gdyby nie jeden drobny fakt. To właśnie wtedy byliśmy świadkami czegoś, czego nikt sie nie spodziewał. To była noc największych oszustw. To właśnie wtedy największa z gwiazd tego show została w sposób perfidny wykiwana. Dan Dowson może nie pojawić się na The Longest Day! To coś, w co pewnie z większość z was nie chce wierzyć, jednak to w tym momencie kariera tego zawodnika staje w miejscu. Dlaczego tak jest? Możecie sobie od razu odpowiedzieć. To właśnie dzięki Regalowi ktoś kto nie powinien się pojawić na PPV ma szansę starcia o główny pas. To dzięki niemu to show traci aż nazbyt wiele. Czy naprawdę nikt tego nie dostrzega? William, to jest coś, na co pewnie czekałeś. Ostatnia szansa, aby mój klient walczył w tym starciu. Ostatnia szansa, aby naprawić błąd. Wyjdź tutaj, do tego ringu i powiedz to wprost. Powiedz, że krótko mówiąc schrzaniłeś to wszystko, swój wielki plan. Masz szansę na odkupienie swojej winy.

Ale co to! Rozbrzmiewa nam muzyka nie Williama Regala tylko.. Nicka Jeffersa! Zawodnik stoi na stage'u z mikrofonem przez chwilę po czym kieruje się w stronę kwadratowego pierścienia i staje naprzeciw zdziwionego Bischoffa i Dana Dowsona, po czym zaczyna mówić...

Nick Jeffers: Eric Bischoff czyżby to miał być najbardziej szokujący powrót roku, czy może tylko pojedynczy epizod tylko dlatego, że Dan Dowson oprócz zaniku mowy zapomniał też jak się walczy? Widzę, że wam obu nie w smak moje pojawienie się, ale chyba nie liczyliście że zjawi się tu sam Regal aby zadowolić wasze prośby. W sumie nie miałby po co tego robić, bo jeden tutaj nie pracuje, a drugi przegrał swoją szansę i liczy że od szlochania dostanie to na co wydaje mu się, że zasłużył. Dan chyba zapomniałeś o jednej zasadzie.. Na każdego zwycięzcę przypada jeden przegrany, a Ty widocznie musisz panicznie się bać braku złapania tchu i szukasz koła ratunkowego. Niestety drogi przyjacielu, ale wybierając Bischoffa, zdecydowałeś się na rozwiązanie, które w początkowym stadium może utrzymać Cię na powierzchni wody, ale z czasem ze zdwojoną siłą będzie ciągnąć Ciebie ku dnie. Zrobił to niedawno z federacją i osobiście uważam, że to show zyskałoby więcej gdyby Ciebie tu nie było Eric, ale skoro pieniążki się kończą, a ludzie nie rozpoznają Cię na ulicy to musisz coś zrobić, żeby zaczęto o Tobie mówić i przy okazji zapchać kieszeń. Wybrałeś sobie doskonałego kandydata do roli propagowania swojego wizerunku. Zdesperowanego gościa z rozpowszechnionym nazwiskiem, który boi się upaść, bo wie że grunt już chwyta go za nogi. Może miał wspaniałą przeszłość, ale przyszłość jego maluje się w ciemnych kolorach dlatego że Ty Bischoff dajesz mu złudną nadzieję na poprawę sytuacji, może i się zmieniłeś przez ten niecały rok, ale ja nie wierzę w Twoją cudotwórczą moc.

Eric zamierza coś odpowiedzieć, ale to Dowson odbiera mikrofon.

Dan Dowson: Kogo moje oczy widzą? Zamierzchłą przeszłość oraz żałosny upadek w jednej osobie. Nicky, szczerze mówiąc spodziewałem się tutaj ciebie. Kogoś, kto dla chwilowego błysku świateł skierowanego w swoją stronę jest gotów zaprzedać duszę diabłu. Czyż to nie tak z tobą było? Wspominasz o przeszłości ale wiesz, kto dźwigał twoją karierę na swoich barkach? To byłem ja. Zawsze w cieniu, zawsze ukryty przed wszystkim, znaczący cokolwiek w momencie, gdy stawał do ringu po mojej stronie. Czy to nie tak było podczas pamiętnego PPV, gdzie walczyłem przeciwko Tedowi diBiase? Tak, to właśnie te fakty ciebie w tak mocny sposób bolą, że zamierzałeś wreszcie się pokazać w tym ringu. Zaskoczę ciebie - moja kariera trzyma się na tak wysokim poziomie, jak twoja jeszcze nigdy. Myślałeś, że powrotem, że szumem wokół siebie, paroma chwytliwymi tekstami wrócisz w miejsce, gdzie byłeś jedynie dzięki mnie oraz Ericowi? Tutaj się pomyliłeś i to bardzo mocno. Podczas gdy ja zacząłem walczyć w walkach wieczoru będąc jednym z najjaśniejszych punktów gali, ty upadłeś tak nisko, że sięgasz dna. Walka z kimś, kto dopiero debiutuje w federacji na pewno nie była spełnieniem twoich marzeń. Ktoś o takich aspiracjach, mówiący nawet jako pośrednik między mną a General Managerem nie może upadać coraz niżej i niżej. Czyżbyś czuł do mnie żal, Nicky? Żal o to, że potrafiłem się odpowiednio ustawić w tym biznesie. Czy każdy tytuł zdobyty w przeszłości, każda moja szansa była niczym zadra w twoim charakterze? Czy to, że jesteś o wiele niżej w całej hierarchi tak ciebie boli? Udowodnij, że się mylę, że w jakimś najmniejszym stopniu to ja nie mam racji. Udowodnij jakimkolwiek gestem, mową, że to jest przekłamanie rzeczywistości. Stoczyłeś się na dno, jednak tym razem nie będzie obok ciebie deski ratunku. To jest prawdziwa walka o przetrwanie.

Nick Jeffers: Postaram się wszystko poukładać i powiedzieć to co od dawna siedzi we mnie w taki sposób, że nawet Ty.. to zrozumiesz. Zacznijmy od początku Dan czyli od Twojej przeszłości, którą cały czas żyjesz i przez nią nie potrafisz odnaleźć siebie w rzeczywistości. Czy dawniej Dan Dowson stałby teraz w ringu i prosił się o walkę o pas? Chyba sam przyznasz mi rację, że nie zrobiłbyś tego za nic w świecie, bo miałeś szacunek do samego siebie. Teraz na siłę chcesz, żebyś miał w rubryczkach przy swoim nazwisku mistrzostwa i inne tego typu pierdoły. Dobrze, że jeszcze nie zacząłeś wymieniać wszystkich swoich osiągnięć bo byłbyś głównym kandydatem do reklamy Snickersa. Co raczej zadowoliłoby Ciebie, bo miałbyś kolejny powód do mówienia o tym co Tobie się udało, a nie innym. Historii nie da się zmienić a Ty ciągle tam żyjesz, Ja patrze przed siebie i mam pełno pomysłów na które mam wpływ. A Ty? Możesz w swoich dawnych czasach coś zmienić? Nie mogę też odmienić tego, że przez jakiś czas walczyliśmy ramię w ramię, bo nazwisko Dowson i Krinkle znaczyło coś w tym biznesie, a Ja byłem naiwnym młodym gówniarzem, który liczył na to że przy waszej dwójce będzie się szybciej rozwijał. Zawsze byłem tym ostatnim, którego trzymaliście na dystans, bo obaj doskonale wiedzieliście, że gdybyście dali mi choć odrobinę pola do popisu to wyszedłbym na lidera. Wracając do Krinkle'a, gdzie on teraz jest? Słuch po nim zaginął, nie wiadomo czym się zajmuje i czy w ogóle istnieje, to pokazuje mi, że w porę obudziłem się z wrażenia jakie wtedy na mnie robiliście. Gdy tylko się odłączyłem zacząłem robić postępy, z każdym dniem stawałem się lepszy, pokonałem CM Punka, byłem mistrzem Hardcore'u. Wtedy marzyłem o tym żeby choć chwilę z Tobą normalnie pogadać, a dziś? Właśnie stoję przed Tobą, Dowsonem który podobno trzyma wysoki poziom, który boi się nieuchronnego zakończenia kariery i myśli, że zdobycie pasa Global zapewni mu drugą młodość. Bzdura Dan, ten nad którym miałeś dystans Cię dogania, a być może i wkrótce Cię wyprzedzi, powiedz mi jakie to uczucie? Przez trzymanie się z wami zmarnowałem sobie część kariery, ale przynajmniej wiem jak to jest sięgnąć dna, a Ty tam niedługo będziesz, czujesz lęk?

Dowson w końcu stracił swoją cierpliwość i wypuszczając mikrofon z rąk zwrócił się kierunku Jeffersa stykając się z nim głowa w głowę. Czyżby szykowała się nam bójka. Dana jednak odciąga Erick, który szepcze mu coś do ucha. Po chwili obaj... opuszczają ring zbierając heat od publiczności. Nick na pożegnanie krzyknął "Jeszcze się potkamy", po czym sam opuścił ring. Tymczasem czas na kolejne starcie.

Singles Match (Qualification to Ladder Match for SDW Extreme Title)
Lashley vs. Brock Lesnar

Po reklamach Tymbarka i podpasek ze skrzydełkami wracamy na ring, gdzie toczy się pojedynek pomiędzy dwójką byłych zawodników MMA. Widzimy wyrównaną walkę, aktualnie zawodnicy wymieniają punche. Po kilku ciosach z obu stron przewagę zaczyna zyskiwać Brock Lesnar, który zaczyna coraz mocniej spychać swojego przeciwnika w stronę narożnika. Gdy Lashley stoi już w rogu i jest dość mocno obity, Brock bierze rozbieg i wbija się w niego potężnym Corner Clotheslinem. Murzyn upada na matę, a Brock szybko go podnosi i wykonuje silny Release German Suplex. Mamy próbę przypięcia, jednak tylko 1 count. Lesnar znów podnosi rywala z maty, jednak ten przy wstawaniu posyła mu silny European Uppercut, po chwili dokłada kolejne uderzenia, a następnie widzimy Irish Whip. Bestia odbija się od lin, a Lashley szykuje się i...mamy Spinebuster! Brock ląduje na macie, a Bobby próbuje go odliczyć, jednak i tutaj jego wysiłki na nic się nie zdają. Następnie łapie wstającego powoli rywala za brzuch, wynosi w górę i...widzimy wspaniały Gutwrench Suplex! Na tym jednak ofensywa Lashleya się nie kończy. The Dominator nie zamierza tracić czasu, tylko od razu podnosi z maty przeciwnika i chce wykonać mu kolejny rzut, jednak w tym momencie Brock wymierza mu silny Gut Kick, a następnie wykonuje Vertical Suplex. Podnosi oponenta z maty i kopia sytuacji sprzed chwili. Potężny Brock zaczyna okładać swojego przeciwnika w parterze, jednak sędzia przerywa ten nieczysty atak. Brock po chwili kontynuuje ofensywę, a arbiter zaczyna go wyliczać. 1...2...3...w końcu Bestia daje spokój. Podnosi rywala z maty i od razu umieszcza w narożniku. Wymierza mu jeszcze kilka silnych ciosów, a następnie postanawia posadzić go na szczycie rogu. Tam jeszcze dodatkowo dokłada mu kilka ciosów, a dalej widzimy wspaniały Superplex! Lesnar próbuje odliczyć oponenta. 1....2....tym razem niewiele zabrakło do zwycięstwa! The Next Big Thing powoli zaczyna odczuwać frustrację. Znów podnosi rywala z maty, a następnie ustawia go pod Backbreaker i po chwili widzimy Triple Rib Breaker dla Lashleya. Brock znów podnosi rywala z maty, jednak tym razem otrzymuje silny cios w twarz, który uwalnia Bobby'ego. Lashley spokojnie dochodzi do siebie, zauważa próbę ataku Lesnara i robi unik. Po chwili Brock wraca do niego, a ten wymierza mu świetny Side Belly-to-Belly Suplex! Czyżby zanosiło się na Spear? Lashley ustawia się w narożniku i czeka, aż jego rywal się podniesie. Brock powoli wstaje, The Real Deal biegnie na niego, jednak ten w porę zauważa i....przechwytuje rękę przeciwnika, zapinając Kimurę! Coś niebywałego! Brock trzyma chwyt przez około 20 sekund, Lashley nie chce się poddać, jednak liny są zbyt daleko i w końcu odklepuje! Brock Lesnar odnosi zwycięstwo i trafia do walki o tytuł SDW Extreme Championship!

Przenosimy się do biura generalnego managera Burn, Williama Regala. Anglik popijając kawe przegląda jakieś papiery, gdy po chwili ktoś puka do drzwi. Gdy William mówi "proszę", w gabinecie pojawia się sam Ralf! Na jego widok Regal odkłada kubek, papiery chowa do biurka i od razu przechodzi do rozmowy ze swoim zawodnikiem

William Regal: O, dobrze że jesteś bo wiesz, czekałem na ciebie. Jak już wiesz, tydzień temu wstrzymałem się od zawieszenia twojej persony w charakterze zawodnika SDW, lecz teraz już taki pobłażliwy nie będę. Mam nadzieje że zdajesz sobie sprawę z powagi sytuacji, jaka na tobie ciąży panie Ralf. Przejdźmy więc do rzeczy, co masz na swoją obronę panie Ralf?

Ralf: Bardzo dobrze, że Pan o to pyta. Jestem bardzo wdzięczny, że otrzymałem od Pana szansę na wyjaśnienie sytuacji, jaka zaistniała. Dane słowo jest dla mnie bardzo ważne i, chociaż nie było to łatwe, udało mi się odkryć całą prawdę na temat wydarzeń z drugiej gali Burn. Nie ukrywam, że zajęło mi to bardzo dużo czasu w ostatnim tygodniu, jednakże bez wątpienia był to dobrze wykorzystany czas, ponieważ teraz już mogę z pełnym przekonaniem przedstawić dowody na swoją niewinność. Mało tego, wiem także, kto kryje się za spiskiem, w który usiłował mnie wrobić.

William Regal: O, doprawdy? <zdziwiony> Jeśli masz dowody na swoją niewinność, przedstaw je. To samo tyczy się tej osoby, która rzekomo stoi za tym całym zamieszaniem. Jeśli mówisz prawdę to gwarantuje, że ta osoba poniesie tego należyte konsekwencje. Jeśli jednak kłamiesz, wiedz że spotka cię surowa kara...

Ralf: Cierpliwości. Jestem pewny swoich racji i dlatego chcę dzisiaj podać oficjalny komunikat do wiadomości nie tylko Pana, ale także wszystkich, którzy będą obserwować moje poczynania w ringu. Od razu po zakończeniu walki wieczoru, niezależnie od jej wyniku, na środku ringu wszystkie karty zostaną odsłonięte. Wszystko, co do tej pory było niewiadomą, stanie się jasne, a oszust zostaje zdemaskowany. Mam tylko nadzieję, że nie będzie Pan robił mi przeszkód w przedstawieniu prawdy przed całą publicznością.

William Regal: Wiesz co Ralf, w sumię to dobry pomysł, w końcu fani to siła napędowa tej federacji i im również należy się wyjaśnienie z twojej strony. Tak więc jeśli Joker nie zabije cię w walce wieczoru, dostaniesz po walce szanse na wytłumaczenie się ze swojego zachowania i przedstawienie tej rzekomo winnej osoby ataku na Steve'a Browna. Jeśli jednak wywiniesz jakiś numer, gorzko tego pożałujesz. A teraz wróć do swoich obowiązków, gdyż mam jeszcze dużo pracy do zrobienia.

Ralf po odpowiedzi Williama Regala opuszcza gabinet generalnego managera zamykając za sobą drzwi. William zaś wypija łyk kawy i z powrotem zagląda do swojego biurka, w którym czegoś szuka.

Belchatov Street Fight
Einar Hallvard vs. Kevin Owens

Kilka minut walki za nami: Obaj zawodnicy leżą teraz na macie. Widać że odczuwają już nieco trudy tego pojedynku. Kto wstanie pierwszy? Zarówno przy Hallvardzie jak i przy Owensie leżą kije do kendo. Na nogi wracają niemal równocześnie i chwytają za kije po czym zaczynają się nimi wzajemnie okładać. Który z nich wytrzyma więcej? Mamy pojedynek cios za cios, jednak w końcu Einar popisuje się sprytem uderzając oponenta końcem kijka w brzuch, a następnie gdy Owens zgiął się w pół, z całej siły w plecy. Kevin padł na mate niczym rażony piorunem, jednak wyglądało na to, że Hallvard dopiero się rozkręca. Alaskian Madman wyszedł poza ring i wyciągnął spod niego krzesło. Po chwili wrócił do kwadratowego pierścienia, gdzie czekał na niego już na niego wstający na nogi Mr. Wrestling. Einar chciał zaatakować rywala krzesłem, jednak Kevin najwyraźniej doszedł już do siebie, ponieważ wykonał Superkick prosto w krzesło, wytrącając je tym samym z rąk przeciwnika. Nie powstrzymało to jednak Hallvarda przed atakiem który potężnym Clotheslinem powalił ponownie Owensa. Kevin jednak wstał szybko na nogi, jak się okazało.. tylko po to by zainkasować kolejną akcje od Hallvarda, tym razem był to Belly to Belly Suplex. Einar chwycił wcześniej wypuszczone z rąk krzesło i czekał aż Kevin wstanie, by zadać mu cios. W końcu KO wstał i odwrócił się w stronę Einara po czym zainkasował uderzenie krzesłem w głowę. Hallvard po tej akcji, próbował zakończyć ten pojedynek poprzez pin. 1! 2! Kick Out! Wygląda na to, że nie będzie tak łatwo pokonać dziś Owensa. Alaskian Madman wyszedł z ringu i wyjął stół który wrzucił do kwadratowego pierścienia. Chwile później pretendent do tytułu mistrzowskiego SDW Global rozłożył przyniesiony stół w ringu i chwycił Kevina Owensa pomagając mu wstać, aby wykonać na nim kolejną akcje. Hallvard nie zauważył jednak, że Owens w czasie w którym Einar rozkładał stół, chwycił butelkę po piwie rzuconą przez fana do ringu i Mr. Wrestling tą właśnie butelką uderzył w głowę oponenta. Hallvard runął na mate, a Kevin pewnie ruszył do przypięcia. 1! 2! 3?! Nie! Kick Out w ostatniej chwili! Owens łapie się za głowę i nie może uwierzyć w to, że jego sprytne zagranie nie wystarczyło, by wyjść dziś zwycięsko z tego starcia. Kevin podniósł przeciwnika i wykonał Irish Whip do narożnika. Chwile później Owens usadził Hallvarda na trzeciej linie, po czym sam stanął na drugiej. Wyglądało na to, że szykuje się Superplex... na wcześniej ustawiony przez Hallvarda stół. Wydawało się, że wszystko nieuchronnie zmierza do takiego rozwiązania, jednak nagle Einar dał znać o sobie i zaczął Headbuttami odrywać od siebie KO. Co więcej, Alaskian Madman chwycił swojego rywala za gardło i... mamy Double Hands Chokeslam na stół! Co za akcja! Wydawało się, że Hallvard pójdzie za ciosem, jednak widać było że jest już zmęczony tym pojedynkiem i jedyne co mógł zrobić, to położyć rękę na Owensie. Mamy więc przypięcie. 1! 2! 3?! Nie! Kick Out! Zabrakło naprawdę niewiele. Mamy chwilowy przestój w tej walce, jednak fani nie milkną ani na moment. Słychać bardziej przychylne ich nastawienie do byłego Hardcore Championa. To on właśnie wstał przy pomocy lin jako pierwszy, jednak zamiast zaatakować rywala, wyszedł z ringu i rozmontował stół komentatorski, tak by ten był przygotowany to wykonania na nim jakiejś akcji. Następnie Hallvard wyciągnął nieprzytomnego Owensa z ringu i położył go na stole komentatorskim. Einar sam wszedł na stół i podniósł Kevina tylko po to... aby otrzymać Low Blow! Alaskian Madman zgiął się w pół i jakby tego było mało... zainkasował Package Piledriver! Akcja kończąca Owensa wykonana prosto na stół komentatorski! Może być po wszystkim. The Prizefighter wykończony ledwo wrzucił ciało rywala do ringu po czym przypiął Hallvarda. 1! 2! Kick Out! Za dużo czasu Einar miał na dojście do siebie po tej akcji. Walka trwa nadal. Wściekły Kevin wyszedł z ringu i chwycił za... jarzeniówkę! Przyjęcie ciosu czymś takim, może być poważne w skutkach. Owens wraca do ringu gdzie Hallvard wstaje już na nogi. Alaskian Madman odwraca się przodem do swojego rywala, który już chce zaatakować jarzeniówką... jednak Hallvard robi unik po czym odbija się od lin i... nagle upada na deski! O co tu chodzi? Po chwili kamera kieruje nas pod apron, pod którym... leżał Joker! To on celowo podhaczył Einara, by ten się przewrócił. Tymczasem w ringu Kevin korzystając z sytuacji wynosi rywala pod akcje kończącą i... z trudem wykonuje Package Piledriver! Co za akcja! Przypięcie. 1! 2! 3! KO nadal niepokonany, pokonuje pretendenta do głównego tytułu, jednak duża w tym zasługa Jokera!

Kamera przenosi nas na zaplecze, a tam widzimy Natalię Siwiec, która wyraźnie szykuje się do wywiadu, ale jeszcze nie wiemy kto będzie jej gościem.

Natalia Siwiec: Wita Was Natalia Siwiec, a moim kolejnym gościem będzie...

Reporterka nie mogła dokończyć, ponieważ zza niej wyłoniła się dłoń, która gwałtownie wyrwała jej mikrofon z ręki. Natalia odskoczyła zaskoczona na bok i okazało się, że owa ręka należy do Antychrysta, Jeffa Hardy'ego.

Jeff Hardy: Dlaczego się tak na mnie patrzysz tymi pozbawionymi choć krztyny inteligencji oczami? Uważasz, że jesteś w stanie przeprowadzać wywiady z kimś tak wyjątkowym jak Antychryst? Możesz mi teraz zejść z oczu. <Natalia patrzy ze zdziwieniem, a Jeff pokazuje odpychający gest ręką, więc Siwiec niechętnie odchodzi> Skoro bezmózgów już mam z głowy to mogę przejść do rzeczy. Widzieliście to? Tak właśnie będę niszczył psychicznie moich rywali. Żaden z nich nie będzie mógł czuć się bezpieczny, bo Antychryst nie przyszedł po to, aby zbawić świat. Teraz moim celem jest, aby zadawać każdemu niewyobrażalny ból, ten psychiczny i ten fizyczny. Najpierw złamie w nich jakiekolwiek chęci życia i walki z wcielonym złem jakim jest Jeff Hardy, a potem powoli, krok po kroku będę wyniszczał ich fizycznie i patrzył z uśmiechem na twarzy na grymasy bólu malujące się na ich ustach. To właśnie sprawia, że Antychryst staje się silniejszy, a to, że nie wierzycie w zło i potwory tylko ułatwia mi sprawę. Działając w waszej nieświadomości mogę zdziałać dużo więcej niż jakby byście byli świadomi zagrożenia jakie na Was czeka. Mogę wam wejść niepostrzeżenie do głowy i tak namieszać, że sami będziecie jedli z mojej ręki, bo ludzi łatwo jest skusić bogactwem i władzą. Możecie pójść za mną i stworzyć na Ziemi Królestwo Ciemności albo wybrać drogę marnej, ludzkiej egzystencji, która będzie polegała na codziennym zadawaniu bólu przez Antychrysta. Zastanawiacie się pewnie czemu obrałem sobie za cel The Witchera? To proste, ale widzę, że tylko dla mnie. On już wybrał. On już opowiedział się, po której stoi stronie. Ten...

Tuż po zakończeniu wywiadu obraz z kamery już miał się przenieść, gdy nagle na korytarzu pojawił się The Witcher! Rozpędzony zawodnik zdawał się obrać za cel swojego byłego Tag Team partnera, który odwrócony był do niego plecami i niczego się nie spodziewał... do czasu aż kamerzysta zmienił swoje ustawienie. Właśnie wtedy Enigma odwrócił się, lecz było już za późno. Natychmiast zainkasował Running High Knee, po którym zamroczony cofnął się o kilka kroków. Co prawda Hardy próbował jeszcze podjąć próbę walki, dlatego wyprowadził punch, ale ten został z łatwością uniknięty przed Wiedźmina. Anioł Zagłady sprytnie przeszedł za plecy swojej ofiary, gdzie złapał za jej głowę i dołożył Inverted DDT na podłogę! Zaskoczona Natalia Siwiec nie wierzyła w to co się dzieje, nie mogła zareagować. W tym czasie Łowca Potworów usiadł na klatce piersiowej byłego Tag Team partnera i zaczął okładać go pięściami. Nagle na korytarzu znalazł się jeden ochroniarz, wezwał pomoc przez krótkofalówkę i ściągnął Tropiciela z jego Potwora. Nie zdało się to jednak na dużo, gdyż Miecz Boga wyrwał się mężczyźnie i ponownie dopadł do zbierającego się Jeffreya. Tym razem z zimną krwią chwycił go za kark, aby wykonać na nim Egzekucję! Ledwo przytomny Amerykanin legł na podłodze i nie spieszyło mu się, aby wrócić do stójki. W tym czasie przybiegło już kilku arbitrów, którzy odgrodzili Wojownika od długowłosego zawodnika, licząc iż będzie to koniec ataku. Enigma w tym czasie zdążył podeprzeć się na wyprostowanych rękach i przyklęknął... wtedy w Wiedźminie coś pękło. Spostrzegł cios, którym może go wykończyć i wziąć odwet za zeszłotygodniową porażkę. Furia, w którą wpadł była znacznie silniejsza niż jeden ochroniarz i kilku sędziów - przedarł się przez nich i wykończył swą ofiarę Ostatnim Cięciem! W tym momencie Hardy padł na podłogę, a na korytarzu pojawiło się więcej ochrony i arbitrów. Wszyscy złapali Anioła Zagłady odciągając od Amerykanina. Gdy już wiedział, że nie da rady się wyrwać rzucił tylko...

The Witcher: To jeszcze nie koniec!

I obraz z kamery zgasł.