Operator kamery przenosi w specjalne miejsce, gdzie widzimy Alexa pozującego do zdjęć wśród otaczających go pięknych kobiet. Razem z kobietami podszedł do kamery i zaczął sie produkować.

Alex Riley: Jak widać wszystko idzie zgodnie z planem to jest nieziemskie zdjęcie  moje drogie panie, czy ja nie jestem przystojny??!! Dużo hajsu, szmalu, mieć fajny samochód, dom z obfitym basenem, sauna, i być sexownym A-RY. Te rzeczy co wymieniłem może każdy posiadać ale Alex jest jeden. Dzisiejszy świat jest skupiony na pieniądzu, rządzy władzy i coraz bardziej sie przebija egoizm wśród ludzi. Czy to można zmienić ??? jasne wystarczy popatrzeć na mnie zawsze zoorganizuje sobie zajęcie, a nie zaprzecze że moje hobby to fotografia. Wystarczy spojrzeć na nasz otaczający wszechświat i zobaczyć co tak naprawde widzimy. Ja np. widze moje kochane dziewczyny, czy nie są piękne ?? Pewnie sie zastanawiacie, skąd taki człowiek jak RY pojawił sie w SDW ??? Nazwywam sie Alex Riley i moim celem jest dostarczenie wam ludziom takiej rozrywki, że  zapamiętacie mnie na długo. Dzisiaj stocze walke fatal four way na Adrenaline, a moimi rywalami będą: Julio Dominguez vs Marvin Jones vs Quentin Birre. Powiem tak nie obawiam sie czy przegram czy wygram moim celem jest, że by skraść wasze pragnienia no wy na to zasługujecie na takiego zawodnika jakim jest RY. Julio , Marvin , Jones , Quentin  będą leżeli pod moimi stopami, a jak będą leżeć na macie to wypowiem te słowa w prosto oczy zamknięte i pogrążone porażką Say it to my face!

Obraz gaśnie, a Riley wraca do swoich obowiązków i rozdaje autografy dziewczynom z dumą.

Backstage. Kamera skierowana na Renee Young.
Podchodzi Quentin Birre, który czyta scenariusz filmowy.
(zauważył Renee)

QB: Renee! Jak miło Cię widzieć, co u Ciebie?
RY: Czeka się starcie z trzema innymi zawodnikami. Twój debiut. Jak oceniasz swoje szanse?
QB: Ha, pierwszy to Dominguez. Gość z Meksyku, luchador. Znasz jakichś dobrych luchadorów? Kolejny – Marvin Jones, big guy. Ma charakter. Z nim będzie ciężko (PS Mołdawia a Rumunia to dwa różne państwa). I wreszcie Riley. Swego czasu przydupas Miza w WWE. Poza tym – nikt, ZERO. Powiem tylko, że jestem przygotowany na wszystko. Sorry Renee, śpieszę się na casting. Pa.
RY: Jeszcze jedno. Czy jesteś w stanie coś osiągnąć w SDW będąc z Mołdawii?
QB krzycząc: NIE JESTEM Z MOŁDAWII. JESTEM AMERYKANINEM, MAM TO W PASZPORCIE!
(Quentin wpadając w furię, niszczy lampy)
QB: O co im biega?
(Quentin odchodzi)

Widzimy Mike'a Brutala kroczącego po backstage'u. Nagle pokazuje kamerzyście, żeby do niego podszedł, zaprowadza go do pomieszczenia, w którym jest pełno krzeseł, stołów, wózków sklepowych z różnymi akcesoriami, którymi można siać zniszczenie w ringu.

- Wita was najbardziej spektakularna i ekstremalna gwiazda SDW, czyli Mike Fuckin' Brutal! Zapewne na pierwszy rzut oka widzicie, że nie jestem w środku kwadratowego pierścienia, nie jestem też na rampie, jestem na zasłoniętych kulisach, do których nikt! Absolutnie nikt! Nie ma dostępu i prawa wejścia tutaj bez mojej wiedzy, możecie czuć się ekstremalnie specjalnie, gdyż właśnie was wybrałem do tego, abyście poznali moje zabawki do siania extreme'u. Przy okazji! Hehehehe... Zapoznam moich czwartkowych przeciwników właśnie z tymi przedmiotami. Mamy tutaj pierwszy okaz <Mike bierze krzesło z napisem "This is gonna hurt!"> Nie, nie, nie. To krzesło wbrew pozorom nie nazywa się This Is Gonna Hurt. Krzesłus pospolitus extremalinus! Towarzysz, który stoi za mną ekstremalnie twardo przy każdym boju na krzesła! Czas na chwilę pomówić o zarządzie SDW, który wciąż mi chce odebrać mistrzostwo Hardcore'u. Bo po co mam omawiać przeciwników, którzy zostali mi przydzieleni przez Bischoffa? Skazał ich tylko na ekstremalne cierpienia, które będą trwały do ostatniego klepnięcia sędziego, do ostatniego rzuconego krzesła, do ostatniego gongu! Nie wiecie co... Mam dość takiego pierdolenia i udawania człowieka, który jest chętny do współpracy. Kurwa mać skurwysyny sobie robią kpiny z tytułu Hardcore'u, który.. powinien być szanowany choćby nie wiem co! Który poraz drugi! powinien być wyżej niż jakiekolwiek złoto w biznesie pro-wrestlingu. A który przedewszystkim! NIGDY! Ale to przenigdy! Nie powinien zostać odbierany właścicielowi! Powtórzę drugi raz, że Bischoff i ta jego ferajna cała, w której jeden jest ponad drugim, a tak naprawdę na widok krzesła o mało portek nie oblali ze strachu! Hardcore, Extreme w wrestlingu.. to poważna rzecz! Prosto z serca, prosty zawód, a nie jakieś dotykanie się po ramiączkach i zapytanie opponenta o wykonanie zwykłego suplexa. Ludzie, dajcie spokój! Tak naprawdę, zarządzie SDW, nie zwracam się już tylko do Bischoffa, ale mam tutaj wielki żal i ekstremalnie wielki zawód dla Szanownego Pana Ćpiotra Zabłockiego. Panie Ćpiotrku... Czy wy do chuja nie rozumiecie, że tak naprawdę to znieważacie wszystkie ekstremalne legendy włączając w to Micka Foleya... Tommy'ego Dreamera... nawet Ravena, ponieważ każdy z nich od początku do końca walczył o to, aby ta "dziedzina" nigdzie, nawet tutaj w Polsce nie była nieszanowana! "Naciesz się wolnością Mikey!" "Zacznij od nowa, wszyscy to przechodzili!" "Walcz od początku jak wszyscy" NIE KURWA! Nie wszyscy walczyli 5 tygodni z rzędu z pieprzonym Alaskańskim Olbrzymem! Nie wszyscy unosili ten pas nad swoją głową z ekstremalną dumą! Ja nie świece dupą w pieprzonych wywiadach z Renee Young i nie oceniam żadnych postępków pieprzonych pseudo-zapaśników, którzy umieją tyle co Bo Rotundo (Bo Dallas)! Ufff... uspokój się Mikey. Także na drugim planie mamy wózek sklepowy i jeżeli mam być z wami szczery, wydałbym dosłownie wszystkie pieniądze, które mam... Za żonę, która robiłaby mi właśnie takie zakupy przynajmniej dwa razy w tygodniu, na początek oczywiście, hehehe... Mamy tutaj wiele akcesoriów, jak kij do kendo, który swoją drogą jest bardzo przydatny... Znak Stop, który przecież ratuje życie tak wielu osobom... Szkoda, że nie długo ktoś zostanie tym bardzo mocno pokrzywdzony.. Kosz na śmieci, który swoją drogą znajduje się w 90-ciu procentach Polskich domów pod zlewem. I wiele, wiele innych rzeczy. Mamy też obok stół.. pod ciężarem każdego zapaśnika, który został rzucony idealnie w jego środek, zostanie on przełamany w pół, a resztki, drzazgi, pozostałości z niego, najzwyczajnie wbiją się z niesamowitą siłą, każdemu kto zadrze z Extrememaniac'iem, Table-Manem! Panie i panowie! Raise your chairs! 'n' get XTREME!!!

Obraz gaśnie.

Kamera przenosi nas do szatni należącej do któregoś z zawodników. Po chwili wiadomo, o kogo już chodzi, gdyż naszym oczon ukazuje się.. Julio Dominguez! Siedzi on na kanapie popijając sobie Tequille. Gdy widzi on na horyzoncie kamerzyste, odkłada owy alkohol na stolik obok i zwraca się do kamery:

Julio Dominguez: Tequilla, najlepszy napój alkoholowy, jaki na tym świecie może być. A raczej w Meksyku, bo tylko w moim rodzinnym kraju można napić się tego nektaru i tylko u mnie w kraju ma on niepowtarzalny smak. Dlatego też wziąłem ze sobą zapas do Polski, by nie zatruwać swojej duszy waszym polskim alkoholem. Ale nie po to ten pan <chodzi o kamerzyste> tu przyszedł, bym tracił swój cenny czas na porównywanie Tequilli do polskiej wódki, bo to jak porównywać gówno z czekoladą, na korzyść oczywiście dla meksykańskiej wódki. Mamy w końcu ważne rzeczy do obgadania. W zeszłym tygodniu na Adrenaline byłem uczestnikiem Fatal Four Way match'u, gdzie oprócz mnie walczyli jeszcze Mike Brutal, Mario Petarda oraz Max Buttner. Walka o ile sama w sobie była chaotyczna, to jej werdykt pozostawiał już wiele do życzenia. Publiczność, komentatorzy, śledzący przed telewizorem, dosłownie wszyscy widzieli jak odliczyłem Brutala do trzech. Tak było. Jednak dlaczego nie wygrałem tego pojedynku mimo że uzyskałem pinfall? Otóż w tym samym czasie Petarda wykonując tak zwany roll up, czyli przypięcie znikąd odliczył również do trzech Buttnera. Decyzją naszego kochanego arbitra walka została nieroztrzygnięta. Jak walka może być nieroztrzygnięta, skoro sam arbiter patrzył na mnie, jak odliczam swojego rywala a nie na Mario, który nie dość że miał farta to jeszcze zrobił to w dość chamski sposób. Ja zaś wykonałem akcje kończącą, po której z dumą na piersi mogłem zakończyć ten pojedynek, jednak jakiś pieprzony gringo musiał wmieszać się w to wszystko swoimi nieprofesjonalnymi jak na wrestlera zagrywkami. Typowy polaczek, który korzystając na sukcesie kogoś innego sam odnosi triumf. Nie przejmuj się Mario, nie jesteś sam, takich jak ty jest o wiele więcej. Najgorsze jednak jest to, że zostałem okradziony ze zwycięstwa, które mi się należy. Najpierw zostaje uznany za przegranego, gdy odliczony został ktoś inny, teraz moja wygrana zostaje od tak nieuznana. Od początku mojego pobytu w tej federacji ludzie wmawiają mi, że wokół mojej osoby dzieje się wiele kontrowersji. Owszem, to prawda, jednak to wy stwarzacie ją wokół mnie, nie ja. Najpierw reporter, który chciał zabłysnąć zarzucając mi porażke w debiucie oraz robienie szumu wokół federacji, teraz ślepy sędzia, kto następny się pytam? Myślicie że jak jestem z Meksyku to możecie mnie traktować jak podczłowieka? Źle wam się wydaje! Jeszcze będziecie zmuszeni oglądać mnie nie tylko jak czynnego zawodnika, lecz również jako SDW Heavyweight Championa. Co wtedy będziecie czuli? Zazdrość, frustacje, zażenowanie że nie Polak ani Amerykanin, których tak kochacie i podziwacie, tylko jakiś Meksykanin? Tak będzie, obiecuje to nie tylko sobie ale też wam wszystkim wokół mnie. Kiedy to siię stanie, tego niewiem. Wiem tyle, że jutro czeka mnie kolejna walka na Adrenaline. Zanim przejde do dalszym szczegółów, pozwól że zrobie sobie małą przerwe na kilka łyczków mojej Tequilli. Ty w tym czasie przestań się trząść, jakbyś miał robaki w dupie albo postaw tą kamere w miejscu i po prostu wyjdź.

Julio chwyta za butelke i nalewając sobie alkoholu do szklanki opróżnia ją do dna, po czym odkładając ją na swoje miejsce kontynuuje to, co wcześniej zaczął.

Julio Dominguez: Ech, tego mi było trzeba. Na dłuższą pogawędke z wami po prostu nie ma opcji, bym nie miał pod ręką butelki tequilli. Teraz mogę swobodnie kontynuować. Na czym to ja stanąłem? Już sobie przypomniałem. Chodzi o jutrzejsze Adrenaline. Co do jutrzejszej gali to po raz pierwszy przyjdzie mi się zmierzyć w walce jeden na jeden, nie jak wcześniej w walkach wieloosobowych. Wszystko dzięki protestowi, jaki złożyłem u samego prezesa tej federacji, pana Piotra Zabłockiego. Gdyby nie moje osobiste zażalenie, znowu pewnie walczyłbym w jakiejś mało znaczącej walce z innymi osobami, czego po prostu chciałem uniknąć. Mój rywal nie będzie również przysłowiowym Edkiem z krainy kredek jak to się u was określa zawodników w niższej półki. Prezes widząc we mnie potencjał na miarę przyszłej gwiazdy SDW wystawił naprzeciwko mnie swój największy towar eksportowy, jaki posiada. I tak oto moim przeciwnikiem będzie nie byle kto, bo sam Dan Dowson. Nie lubię Amerykańskich zawodników, jego również, jednak ciesze się na myśl, że będę musiał odbyć z nim pojedynek i to jeden na jednego, bez osób trzecich. Głównie dla tego, że jest on uznanym zawodnikiem nie tylko w swoim kraju, lecz w całym świecie pro wrestlingu. Dlatego też moja wygrana będzie smakowała bardzo dobrze. Tak, nie przesłyszeliście się a ja nie jestem jeszcze odurzony po spożyciu Tequlli. Zamierzam na waszych oczach pokonać Dana Dowsona udowadniając nie tylko wam, lecz całemu światu, że to Lucha Libre jest stylem wartym uwagi a Meksyk to kraj, z którego wywodzą się najlepsi na świecie Luchadorzy, przyczm również obale mit o tym, że to Amerykanie mają zawodników na najwyzszym możliwym poziomie. Nie będziecie musieli długo na to czekać, ale pokaże wam różnice co to znaczy być prawdziwym wrestlerem a wrestlerem celebrytą dbającym głównie o własny wizerunek niż o umiejętności w ringu. Dan, jutro czeka cię klęska, na którą już teraz się przygotuj. Po wszystkim będziesz mógł wrócić do swojego kraju i przystąpić do któregoś z kościołów, gdzie będziesz mógł prawić kazania i naprowadzać ludzi na właściwą drogę, bo tutaj ci to nie wychodzi. Ci ludzie chcą pojedynków pełnych emocji, wysokich lotów z udziałem najlepszym zawodników a ty próbujesz ich zagadać własnymi głupotami. Kiedyś może i byłeś dobry w tym co robisz, lecz te czasy już mineły a ty zamiast swoimi występami zamiast nawiązywać do tych czasów wolisz robić z siebie idiote na oczach fanów, którzy pukają się w czoło myśląc sobie gdzie podział się ten wielki Dowson, który był w stanie doprowadzić nas koneserów wrestlingu swoimi walkami do orgazmu. Jedyne co teraz u nich wywołujesz to zażenowanie. Niedługo skończy się twoja błażenada a fani o tobie zapomną, gdyż ich uwaga będzie skupiona na nowym, lepszym SDW, które właśnie buduje a jutrzejsza wygrana będzie kolejną cegiełką do tego imperium. Powiem co nieco w twoim stylu. Jutro to ja ci odprawie takie kazanie, którego będziesz gorzko żałować. Najpierw jednak musze się jeszcze napić. Tobie kolego z kamerą już czas podziękować, tam są drzwi, które zamkniesz ale od korytarza. A i mimo wszystko dzięki za poświęcony czas, choć wkurwiałeś mnie tym, jak się trzęsłeś. No a ja się napije za zwycięstwo, które jutro wpadnie na moje konto.

Kamerzysta usłyszawszy ostatnie słowa wziął swój sprzęt i opuścił szatnie Domingueza, który wrócił do napawania się smakiem meksykańskiej wódki.

Kamera ukazała nadchodzącego Rybacka, który najwyraźniej był wściekły, gdyż nie patrzył na to co się dzieje. Wszystkich po kolei taranował swym barkiem, co również im się nie podobało. Silverback właśnie przechodził koło toalet, z której akurat wyszedł jego przyszły oponent na najbliższej gali Adrenaline. Dean podobnie zresztą jak większość osobników kroczących po korytarzu, został uderzony barkiem. "Ciota!"- ów zdanie rozwścieczyło bestie! "Ciota?!"- powtórzył Ryback, po czym obrócił się na piecie i spojrzał na Ambrose. "Tak, ciota!"- odpowiedział aroganckim tonem Lunatyk, to zwiastowało jedynie kłopoty. Silverback chwycił Ambrose za gardło, po czym ścisnął jego krtań i uniósł go, przyciskając tym samym do drzwi toalety. Teraz byli twarzą w twarz, a Ryback mógł odpowiedzieć swojemu oponentowi.

Ryback: Chyba nie znasz znaczenie tego słowa! Na Adrenaline przypłacisz za to życiem! Po tej walce, Twoja twarz nie będzie wstanie wypowiedzieć ani jednego słowa! Zmasakruje Cię tak szybko, że jak wrócisz do domu, Twoja matka pomyśli, że ktoś przywiózł jej stłuczone jabłko! Rozumiesz mnie, synek?!

Wykrzyczał rozdrażniony zwierz, który zauważył, że jego rywal powoli traci przytomność. Dlatego też opuścił go na dół, po czym ponownie się odwrócił i kawałek odszedł. Gdy nagle usłyszał kolejne, te same słowo "I tak jesteś ciotą!". Agresja, która teraz się uwolniła była niesamowicie niebezpieczna. Ryback ruszył za swą ofiarą, jednakże okazało się, iż to Lunatyk jest lepszy kondycyjnie i zniknął za którąś ze ścian. Kamera nadal nagrywała Rybacka, który zdenerwował się i kopnął w drzwi.  "RYBACK RULES!"- wykrzyczał Silverback! Po czym wyważył drzwi i wdarł się do pomieszczenia. Na stole zauważył dużo mięsa, które jest mu potrzebne. Łysol chwycił za talerz i nałożył sobie jedzenie, po czym rozsiadł się w skórzanym krześle, włączając telewizor. 
To jedynie przedsmak tego, co wydarzy się na gali Adrenaline.

Nagle kamery zgasły, a na odbiornikach ukazały się nudne jak flaki z olejem reklamy!

SEGMENT POPRAWIONY!

EDIT Raptor: A tego, że nie piszemy niczego jako inny wrestler, też nie wiesz?

Ostatnio edytowany przez Grand (2015-04-07 10:08:01)

Kamera przeniosła nas do szatni jednego z zawodników. Po chwili wiadomo było o kogo chodzi. Ekskluzywne pomieszczenie wypełnione złotem oraz najcudowniejszymi obrazami wydawało się być nieosiągalne dla przeciętnej gwiazdy tejże federacji. Pewien średniej postury, łysy człowiek umiejscawiał na środku sufitu żyrandol z diamentów. Oglądając plecy owego mężczyzny, usłyszeliśmy głos z innej części pomieszczenia.

The Miz: Odrobinę w bok... <mężczyzna przesunął drogocenną rzecz lekko w prawą stronę, a Miz tworząc z palców obiektyw aparatu fotograficznego stwierdził jednoznacznie> Perfekcyjnie.

Mike po dobrym wykonaniu pracy ze strony prywatnego "sługusa" podarował mu kilkaset złotych. Do pokoju Awesome One'a znów ktoś zapukał. Zadufany w sobie laluś, pewnym krokiem podszedł do drzwi i otworzył je. Spoglądając prosto w oczy istocie przed drzwiami puścił do niej oczko i zamknął przed nią drzwi. Kamerzysta zdołał uchwycić skrawek twarzy tajemniczej osoby przed bogato zdobionymi drzwiami gwiazdy. Niewątpliwie była to kobieta, którą Miz po prostu odrzucił jak rzecz. Kamerzysta zbliżył się do perfekcjonisty jeszcze bardziej, aby wzbudzić w nim chęć dalszego wypowiedzenia się. Mizanin zdenerwowany obecnością kamerzysty w końcu musiał coś powiedzieć, gdyż wywalenie kolejnego operatora kamery za drzwi równałoby się z karą, którą nałożył na niego znienawidzony prezes Zabłocki. Z pogardą spojrzał w stronę nędznego pomagiera władz i podniósł mikrofon, który leżał na skórzanej kanapie.

The Miz: PRZED WAMI TOTALITARNY WŁADCA SDW, KTÓRY RZĄDZI SIĘ WŁASNYMI PRAWAMI! Bożyszcz kobiet i budzący zazdrość wśród facetów.... <Miz podnosi ton głosu> GWIAZDAAAAAAAA!.. która przywróciła temu gnijącemu obiektowi trochę finezji.... <Mike zniża ton głosu i mówi przybliżając twarz do kamery> The Miz. Plany weszły w życie. Charyzmatyczny maniak uwielbiania samego siebie stoi tu przed wami. <zawodnik podchodzi do zdobionej złotem szafki i otwierając ją wyciąga z niej zdjęcie Quentina Birre> Widzicie go? Macie go przed swoimi krzywymi twarzami ostatni raz. Przed tygodniem wysłałem go do szpitala, a zaraz po wystąpieniu z owego miejsca będzie cieszył się spokojną pracą w biurze przed stertą papierów, może zobaczy w nich swój sens życia, który mu odebrałem? Każdy plan na życie jest dobry ale nie każdy osoba która go wybrała zdoła wykonać. Birre oszukał sam siebie i z wybrańca Zabłockiego.... WŁAŚNIE! <Miz zaczyna się śmiać na sam dźwięk nazwiska prezesa>

Zabłocki widział w nim przyszłą gwiazdę, ale zmierzył się z gwiazdą teraźniejszą. Tego nawet nie można nazwać walką, gdyż był to czysty squash. Korporacja Teda DiBiasego Seniora trafiła w dziesiątkę. Charyzma, uroda, zadufanie w sobie AND THE BIGGEST STAARRRR OF THE WORLDDDDD THE MIZ!!!!... stoi przed wami, pachołkami prezesa. Ja jestem wolny, bogaty i ambitny..... Jestem główną gwiazdą chłamu, który stał się dzięki mnie światową marką.. Patrzycie na mnie i nie widzicie tego co ja? Rollins został rzucony na pożarcie. Młody i gniewny? Cwaniak i manipulator? Skończysz swoją karierę szybciej niż zdążysz powiedzieć- "Nareszcie koniec pojedynku z największą gwiazdą światowego formatu- Mizem.".... WHY? <Mike podnosi ton głos> BECAUSE I'M THE MIZ.... AND I'MMMMMM AAAAAAAWWWWWWEEEEEESSSSSOMMMMEEEEE!!!!

Po zakończeniu fenomenalnej wypowiedzi, fenomenalnego zawodnika nastąpiły reklamy.