*Kamerzysta wraz z Boryssem zmierzają do siłowni,gdy otworzyli drzwi zobaczyli ćwiczącego Assasina

BORYSS: Witam Assasinie mógłbym zadać ci kilka pytań?

ASSASIN: Tak jasne.

BORYSS: Jak wiadomo zbliża się siódma odsłona Adrenaline stoczysz tam pojedynek z Evanem Kenwayem co o nim sądzisz?

ASSASIN: Evan to debiutant nie wiem o nim dużo więc nie wypowiem się w jego sprawie.

BORYSS: Jak oceniasz swoje szansę w tym pojedynku?

ASSASIN: Jak już mówiłem nie znam swojego przeciwnika za dobrze więc nie chcę spekulować

BORYSS: Na poprzedniej gali przegrałeś z Pedrem Boyką i Shateusem co było przyczyną twej porażki?

ASSASIN: Pedro okazał się lepszy ode mnie jak i od Shateusa tak czasem bywa

BORYSS: Pochodzisz z USA więc jak ci się podoba w Polsce?

ASSASIN: Polska to wspaniały kraj i podoba mi się tu nie zmiernie.Nie wiem dlaczego Polacy stąd wyjeżdżają.

BORYSS: A jak oceniasz SDW?

ASSASIN: To świetna federacja pełna młodych talentów jak i doświadczonych zawodników.

BORYSS: Czy swoją przyszłość wiążesz z SDW?

ASSASIN: Jak najbardziej.

BORYSS: Dziękuje za wywiad,powodzenia w walce z Evanem

ASSASIN: Dzięki


* Po wywiadzie Assasin wraca do ćwiczeń a Boryss wraz z kamerzystą wychodzą.

Ostatnio edytowany przez Neo (2014-04-20 21:51:34)

Kamera wjeżdża do szatni Mario Petardy obserwujemy trenującego zawodnika nagle podchodzi do niego Paweł Borkowski

Mario: Czego tu? Czy nie wyraziłem się jasno, że nie będę rozmawiał z jakimiś pajacami poza galami?

Borys: Spokojnie panie Mario, chcę się dowiedzieć jak czuję się pan po debiucie są jakieś ślady po walce?

M: O jakiś ty troskliwy, to była według Ciebie walka? Według mnie nie to tylko uciekanie Arniego przed ciosem a na końcu cios w jaja, naprawdę pokazał jak wielką i włochatą cipą jest.

B: Czyli nie jesteś zadowolony?

M: A czy ja tak powiedziałem? Nie uprzedzaj moich słów, gdybym stoczył prawdziwą czystą walkę byłbym bardziej zadowolony, ale spokojnie przyjdzie kryska na Matyska i Arni w końcu posmakuje mej pięści, a wtedy będzie już za późno. Nie będę mówić o atmosferze jaka panuje podczas gal, bo po prostu mam to w dupie a ludzie wykrzykujący jakieś słowa w moim kierunku są najzwyczajniej w świecie idiotami, prawdziwy zawodnik nikogo nie sługa. Sory poprawka słucha swego serca i wtedy wie w jaki skuteczny sposób skopać tyłek swojemu przeciwnikowi.

B: Dobrze, przepraszam panie Petarda, jeszcze jedno pytanie co sądzi pan o wyborze przeciwników i partnerów na najbliższy pojedynek?

M: Co sądzę? Szczerze mówiąc nie wiem czego spodziewać się po przeciwnikach podobnie jak i po moim kompanach. Cieszy mnie jedno moje drogi znowu skrzyżują się z Arnim mam nadzieję, że tym razem nie będzie latać jak kurczak po całym ringu szukając ucieczki, tylko stanie i pójdzie na wymianę ciosów. Co Do reszty w chwili obecnej nie mogę za wiele powiedzieć, ale mogę obiecać, że wyleję siódme poty aby wygrać ten pojedynek, nie ważne czy pomogą mi w tym moi partnerzy czy nie, Ja po prostu to wygram i zrobię to dla siebie, a nie dla tych marnych istot znajdujących się na trybunach, a teraz zabieraj dupę w troki i spadaj.

Petarda odpycha kamerzystę, a następnie słyszymy dźwięk klucza w szatni

Na zapleczu obecna jest Renee Young, a obok niej znajduje się Max Büttner gotowy do wywiadu.

Renee Young: Witam ciebie, Max. Nie marnujmy czasu tylko odrazu przejdźmy do rzeczy. Ostatnio nastały dla ciebie trudne czasy. Nie radzisz sobie w swoich pojedynkach. Co nam możesz na ten temat powiedzieć?

Max Büttner: Ostatnimi czasy borykam się ze sporymi problemami. Mimo, że cały swój wolny czas poświęcam na treningi to i tak nie przynosi to efektów. Przegrałem już trzeci pojedynek z rzędu. W takim momencie często przychodzi moment zwątpienia. Zastanawiasz się czy jesteś w stanie odbić się od dna i coś jeszcze osiągnąć, ale wtedy tak naprawdę każdy pokazuje jaki ma charakter. Ci co są słabi odrazu się poddają i nie podejmują walki przyznając rację tym, co w nich wątpili, ale są również silniejsi. Oni mimo niepowodzeń cały czas starają się udowodnić każdemu, że są jeszcze w stanie zrobić coś więcej niż przegrywać z każdym napotkanym rywalem. Takim typem człowieka jest właśnie Max Büttner.

Renee Young: Zobaczymy czy wyjdzie ci to na dobre. Chciałam cię jeszcze spytać o twoich dzisiejszych przeciwników.

Max Büttner: Moi rywale będą na pewno bardzo wymagający, ale najbardziej obawiam się Pedro Boyki. Jest on potężnym i bezwzględnym zawodnikiem. W ringu nie cofnie się przed niczym, ale ja również nie oddam zwycięstwa bez walki. Portugalczyk bardzo lubi uciekać przed walką, lecz nie radze tak robić dzisiaj. Jeśli uciekniesz to tylko osłabisz swoją drużynę. Uważasz, że to ty zadecydujesz o wyniku naszej walki. Nawet nie jestem w stanie opisać w jak wielkim błędzie jesteś. Na Adrenaline nie będziesz miał najmniejszego wpływu na wynik walki. Tam moja drużyna zadecyduje jak i kiedy skończy się wasza agonia, także Pedro-przygotuj się na ciężki orzech do zgryzienia.

Renee Young: Co przemawia za twoją drużyną?

Max Büttner: Nasi rywale w większości stoczyli po jednej walce w tej federacji albo wogóle tak jak Edgar. Nasza drużyna jest doświadczona. U mojego boku staną zawodnicy, którzy nie są stworzeni do walk drużynowych, ale gdy będzie trzeba to potrafią współpracować. Na dodatek jeszcze nie odniosłem porażki w walce drużynowej. Właśnie dlatego to moja drużyna będzie mogła świętować z ręką uniesoną przez sędziego w góre w geście zwycięstwa po tym pojedynku.

Renee Young: Dziękuje ci za wywiad, Max.

Max odchodzi zostawiając samą Renee Young.

Znajdujemy się przed architektonicznym cudem działalności ludzkiej. Nie jesteśmy jednak sami. Przed kamerą nagle pojawia się ten facet.

Kryspin: Witojcie. Ja nazywom się Kryspin i będa nowym zawodnikiem na Adrenalinie. A jakże się to stało, żem tam przylazł? I dlaczego są my, gdzie my są? Zaraz Wam to wyklaruję, ino cierpliwości trocha. Jeżech Ślonzokiym i od takiego (wskazuje wysokość gdzieś przy swoich kolanach) bajtla miołech być górnikiem. Tak jak mój tata, mój dziadek, drugi dziadek, a i moja mama i babcia i jeszcze druga babcia. Byłem gwarkiem i tak jak tamci fedrowałem pod ziemią, aby ciułać na chleb, a że fedrowałem wungiel - był to chleb czarny i ciężko się na niego pracowało. Tatko już na emeryturze, dziadki dawno w niebie, a mama dorabia jako sklepowa. Mnie nieśpieszno jednak było pchać się pod ziemia. No bo patrzcie na to <wskazuje w/w cud>. Jakby chuchnąć, to to się przewali. Tak się skończyły kopalnie i tak się skończył fach górnika u nos na Ślunsku. Praca ciężka - gaża mała i jeszcze oskarżenia, że my są nieroby i obiboki. Chłop jestem silny, bom pracował z kilofem, a i różne sztuki walki trenowałem. Myśla sobie, dlaczego zamiast na szychta, wdychać metan i inne paskudztwo, nie iść spróbować swych sił w SDW? Co ja? Gorszy niż jakieś Wyatty, DiBiase i inne amerykany? No pewno, że nie! I tak sobie myśla - pójdę, spróbuję! A nuż mnie wezmą i nie będę musiał ciężkiego żywotu górnika znosić. Ino tatko pukał się w czoło jak mu powiedziałem, że ida walczyć. On uważa, że ten cały resling to dla idiotów. Ale mu pokażę, że i swojak, co trochę oleju we łbie posiada, może tam iść! Spotkoł jo się z Zabłockim i mówia - ila mi dacie, Pietrku drogi? Kwoty nie zdradzę, ale satysfakcjonowało, więc tylkom łapę mu uścisnął i mieliśmy umowa, a po inszemu "deal". Niby fajno, ale tegom się nie spodziewał, że na pierwszym Adrenaline dostanę aż tylu rywali! Niby fajno, bo się pokazać można! A z drugiej strony cinżej trzech położyć. Indianin z wąsem, mały grubasek, a przecie on też debiutuje i jeszcze ten z Sosnowca. Ino z tym ostatnim nie będzie problemu, bo choćby mnie po głowie skakoł, to mu nie odpuszczę! Pieronowi - gorolowi się nie dam! Ale jeszcze te dwa amerykańce zostały. Ja, ja, ten jeden to ma na nazwisko Killer i w sumia to ja nie wiem czy to rodzice go z góry predystynowali do zawodu, czy sam się tak nazwał, żeby być groźniejszy, bo wąsa ma jak sztygar Janusz, a tego, chociaż z wyglądu można się przestraszyć, to łagodny jak baranek, a i głowę ma słabą, bo u Alojza po dwóch kolejkach już leży. Może to podobny typek? Tego jo nie wiem, ale jeszcze został ten grubasek, co minę ma, jakby do hajzielu nie zdążył i ciepło mu w majtasy było. Zupełnie jakiś taki sztywny jak baba za biurkiem. Nazwisko mi z pamięci wyleciało, ale to było jakoś... Samsung? LG? Wiem! Wiem! Senny Erikson! Chociaż w sumie to... Jak zwał tak zwał - ważne, że jakoś telewizyjno-technologicznie go ochrzcili. Jest ich trzech, alem wcale nie gorszy! <zbliża się do kamery> Piotrek, nie bój się, nie zawiodę SDW i Ciebie, nie pożałujesz, że mnie zatrudniłeś! To mówia ja - Pendzoncy Hanys! Do zobaczenia w Płocku!

Oraz gaśnie.

Znajdujemy się na dworcu kolejowym w Rudzie Śląskiej. Przed majestatycznym budynkiem zbudowanym z czerwonej zagły, który prawdopodobnie pamięta jeszcze czasy Lenina, widzimy Kryspina Podbipiętę z torbą podróżną w ręce.

Kryspin: No jo już myśloł, że nie przyjdziesz. Żwawiej, bo się spóźnimy. Kruca fuks, nie tędy, tamtędy. Widzisz, pieronie jeden, kaj "wejście" pisze?

Kryspin wchodzi bo budynku i idzie do kasy.

Kryspin: Ja, dwa normalne do Katowic i potem do Płocka. Powinno w sumie być na fakturkę, ale co będa żałował.  <odwraca się do kamerzysty> Mom już dwa. Dawej to będą razem trzy dyszki. Chybaś nie myślał, że Ci postawię, chłopie! Dobra, teraz na peron. W końcu jakoś na tą galę trzeba dojechać, a inaczej niż przez Katowice się ny da! Nawet dziadek godoł, że Ruda to taka wieś, co tu psy dupami szczekają. Co prawda dziadek tak godoł, bo był z Bytomia, ale coś w tym jednak było. Kaj się pchasz patafianie jeden, nie widzisz, że pod nogi? Ja pierdola, ale tłum, nie siądziem sobie chyba. O, dobrze, że długi jedzie. No to może jednak się uda. Też wkurzają Cię ci, co się pchają do wejścia zanim tamci wyjdą? Buce zwykłe. Tak, synek, do Ciebie godom, boś buc pełną, łysą gębą. Głupi smark, ledwo od ziemi odrósł... O, tutaj siadej. Jak to, ile to potrwa? Coś Ci się nie podoba w Kolejach Śląskich? Synek... znalazł się, arystokrata. Teraz mnie posłuchaj uważnie, będa godoł powoli. Patrz mię na usta powiedziałem, a nie na rzyć tej babuszki. Co mnie tak dźgasz? Słuchaj, kazałem! Jadymy teraz na Adrenaline do Płocka, to będzie mój debiut. Nie wiem kaj ten Płock w ogóle jest, a jak tam będziem, to chyba zabłądził. Ty się znasz na tych smart i pierd fonach, to mi znajdziesz kaj jest ten hotel, co mamy w nim nocować. Czekaj, teraz stacja jest. Pani sobie siądzie, ja młody jestem to postoja. Acha, jak będziemy w Katowicach na dworcu to uważej na cyganerię. Kajś w pociągu, w przedziale to sprawdzisz, bo jak będziesz chciał sprawdzić w galerii, to zamiast telefonu wymacasz puste portki. Ja wiem, że wiela od Ciebie wymagam, ale jakoś dojechać trzeba. Plan jest taki - w Płocku idziemy do hotelu, tam spotkamy Zabłockiego i z nim ustalimy jak jutro będzie. Ino jo Ci godom, żebyś nie psioczył, bo to fajny facet. Jo już zaprosił sztygara, Ecika, bracika i innych swoich. Bilety bez problemu dostaną, Ty też tam możesz w sumei siednąć sobie z nimi. Jak oni dojadą? No proste, że też cugiem, tylko oni później. Jeszcześ mi nie oddał za bilet, patafianie jeden. Nie, nie teraz. Patrz kto wsiadł do pociągu. Nie, kurna, nie cyganie, ino te panowie w garniturach, pewno żaki jakieś. Kajś Ty głowę zostawił? Teraz słuchaj, bo to mega ważne. Jutro podobno tylko ten Sony-Erickson ma być zagrożeniem. Tak żem czytoł. Że jak? Obojętnie czy Sony Erikson czy Philips, to jeden i ten sam koreański rzęch. Erikson szwedzki? To jeszcze gorzej! Potop na maturze, to dzieciaki w strachu. Jakbyś słyszał co mojo bratanica, Helka godoła o maturze to... Sam na szczęście nie zdawałem, samo słowo "matura" jest mi straszne. Nie chwal się, gałganiarzu! Wajda matury nie miał, a zobacz kim został! No, alem miał mówić o tym Philipsie. To niby amerykański wrestler. W sensie no, taki prawdziwy, co to wszędzie już bywał i wszystko wygrywał. W sumie to nie wiem, nigdym faceta nie widzioł. Raz byłem na Warfare w Katowicach, to były siupy! Ecik godoł, że jakieś dwa cudaki się goniły. Tak, tak, pewnie nawalony jak Messerschmitt był i mu się śniło. On był cieciem w garażu wtedy. Więc na nim trza się skupić i tej bambaryle łepetynę obić jakimś Pendolino. Albo obcęgami zamieść. Reszta to podobno kajtki. No, szykuj się smarku, bo wychodzimy. Dawniej tu było śniernisko i śmierdziało moczem, ale jest San Fran... W sumie dalej śmierdzi moczem. Ale to Katowice, synek! Miasto wojewódzkie. Tu zjeżdża się cała elita województwa. Nie, nie mam dla Ciebie piątki na piwo, zjeżdżaj koleżko. Co ja to mówiłem? A, o tym Philipsie. Na początku myślałem, że to taki poczciwy puchatek, a to się okazał raczej prosiaczek, a w zasadzie świnia! Ale mam plan, bo pokonam go siłą umysłu. Co się śmiejesz! Mówiłem Ci już co sądzę o tej Twojej maturze! Patrz, szczęście się do nas uśmiechnęło. Stoi już i pisze - Płock. Szykowny cug. Co? 40-letni? 40-letni to Cię robił, giździe. Wskakuj. Jak już będziemy to stawiasz mi piwo. Zaraz?! Co to?! Jak to tu nie wolno filmować? Ejże! Dawej to! Młody, nie daj mu się, zaraz Ci...

Obraz kamery po dość długiej, chociaż malowniczej, serii ujęć kolan głównych bohaterów i konduktora, gaśnie.

Znajdujemy się w dziwnym miejscu, prawie wszędzie panuje ciemność, jedynie w rogu przy świetle latarni stojącej za rogiem widać cień światła, właśnie tam siedzi zakapturzona postać, gdy kamera się zbliża, zdejmuje kaptur to Mario Petarda, który ma dla nas jakieś przesłanie

Mario: Pewnie zastanawiacie się gdzie teraz jesteśmy, czy to właśnie tutaj miesza ten odrzutek jakim jestem ja. Muszę was zmartwić, ponieważ to tylko zwykła brudna ulica, na której pełno szczurów, a za rogiem co jakiś czas pojawiają się coraz to młodsze prostytutki z coraz to starszymi klientami. Jednym słowem siedzimy w gównie, tak nazywajmy rzeczy po imieniu, dla wielu takie brudne ulice to dom, sam nie miałem lepiej, ale nie chcę tutaj opowiadać o swojej historii. Takie miejsca mimo smrodu, brudu i ubóstwa są piękne, można w nich odżyć zobaczyć jak to jest gdy nie dają nam wszystkiego wyłożonego na tacy, piękne a zarazem przykre, tak jak mój świat. Tutaj bez większego zgiełku, ruchu ulicznego można odpłynąć, znaleźć prawdziwego siebie i pozwolić działać wyobraźni. Jestem poza otaczającym mnie światem, właściwie nie wiem co się ze mną dzieje, ten stan umysłu to coś niebywałego, widzę tylko siebie i swój świat, a nie to co chcieliby abym widział. Nie mam zamiaru żyć w krainie polityki moherowej, dlatego rzuciłem wszystko, przyjaciele rodzina, nie potrafili zrozumieć, że człowiek potrzebuje przemyśleń i nie wspierali mnie, teraz rozumiecie dlaczego jestem niemiły i oschły, pewnie zdziwieni? Też tak sądzę. Wychowany jako osoba, która zawsze byłą trzymana z boku, taka szmata do podłogi, każdy miał z tego ubaw, lecz nie ja. Stałem się w pewnym sensie ofiarą systemu, chorego systemu który chciał mnie wyeliminować, jednak w końcu nadszedł czas na zmiany, czas na coś co pozwoli mnie się wybić. Gdy przybyłem tutaj nikt nie traktował mnie poważnie, każdy wyśmiewał, a co się okazało? W chwili obecnej jestem niepokonanym zawodnikiem, walczę bez stresu, który w ringu nigdy nie jest dobrym bratem, nie poddaje się nie potrzebnej presji, walczę tak jakby moje każde starcie miało być walką o tytuł, o przetrwanie. Życie pokazało mi nie raz co to znaczy twardo upaść na tyłek, teraz ja pokazuje innym co to znaczy upaść, być pokonanym sam eliminuje kolejne jednostki w tym pieprzonym systemie. Już jutro podczas gali, czeka mnie eliminacja kolejnych jednostek, o tym jednak wypowiem się w stosownym miejscu i o stosownym czasie. Słuchajcie dzięki słowom naszego rodaka wymagajcie od siebie choć by inni od was nie wymagali, można osiągnąć naprawdę dużo, wystarczy tylko wierzyć. Nie dajcie zabić się systemowi pokażcie, że macie jaja i potrafi się przeciwstawić, zawsze walczcie o swoje racje tak jak robię to ja. Mimo, tego że nie jestem osobą super otwartą, to wiem czego w życiu chcę i twardo stąpam po ziemi, aby do osiągnąć. Charakter, który wielu ludzi prezentuje na ulicy, ja przenoszę na matę, pokazuję światu jak jest na ulicy w nędzy i biedzie. Nie widzę w sobie odkupiciela, ja po prostu mam swój świat, który potrzebuje zmian, jeśli inni mnie tak nazwą, mówi się trudno, ja nie widzę siebie jako osoby, która udziela się w społeczeństwie. Nazywajcie mnie dziwadłem, ja i tak będę mieć to w dupie, ponieważ najważniejsze to żyć tak, aby Tobie było dobrze nie zważając na opinię innych. Czasem warto nawet zniszczyć czyjeś marzenia, uczyniłem to Arniemu, który wróżył sobie świetlaną karierę, jak się okazało nie był dobrą wróżką, pewnie już tutaj nie wróci, widziałem to w jego oczach. Teraz nadszedł czas na kolejne cele nowe priorytety, ale nie..... Przecież ciągle walczę o to samo, o racje które pozwolą dać mi szczęście i być może wybawić z systemu w którym się znajduje. Popatrzcie jeszcze raz na miejsce w którym się znajdujemy, nazwijcie mnie żulem pijakiem czy kim tam chcecie, po prostu tutaj czuję się lepiej niż w apartamencie, to tutaj zbieram myśli, które później możecie usłyszeć. Jak się okazuje źródłem inspiracji może być zwykła ulica.....

Obraz z kamery gaśnie

Edit bb CODE

Ostatnio edytowany przez Ryse (2014-05-12 12:18:32)

Przy szatni pojawia się Adam Rose gdzie przygotowuje się do swojego debiutu . Jak zawsze rozbowiony pewny swego trzymając lizaka i tautąc .

Renne Young : Adam jesteś nowym zawodnikiem federacjji SDW , a już znalazły się krytyki wobec tej twojej postaci i zachowania ... ?

Adam Rose :  No  cóż każda federacja ma swoje wymagania i swoje poglądy jaki zawodnik powinien być . Wiadomo najlepiej powinien być umięśniony dobrze zbudowany no i wysoki ale nie każdy taki jest przykład mistrza jakiegoś to Rey Misteryo znany mistrz six one nine . No ale przyszedłem do federacji , że by rozkręcić tutaj te towarzystwo że by wszczepić w nich tą iskrę energii no i chciałbym że by każdy dołączył do Exotic busu i ciebie też zapraszam na moją imprezke .

Renne Young : Dzięki Adam przyjmie propozycje i przyjdę na twoją imprezke , ale bym chciała ciebie się spytać jak w twojej przeszłości zaczęła się ta przygoda ta z wrestlingiem albo kto cię zaraził aż tak pozytywnie ?....

Adam Rose : Hehehe.... Dobre pytanie . Jak wszyscy wiemy jestem pierwszym zawodnikiem z Południowej Afryki . A to coś nowego wiesz Ranne jak tam ciężko się żyje nie masz wody , jedzenia lekarstw , domu w postaci szałasów . Wychowałem się w afryce i wiem jak tam jest tak naprawdę trzeba o wszystko walczyć , ale pewny wódz mnie nauczył że bym się nie przejmował obowiązkami tylko się bawił na imprezkach i słuchaj własnego serca , które bije mi w rytmie .

Renne Young : Jak na mnie ciekawa twoja historia Adam i na pewno nikt nie musi cię uczyć imprezować i jak żyć . Można powiedzieć że od dziecka się nauczyłeś obowiązków i do teraz je wykonuje z , a to jest mało spotykane w ludziach . Adam widze , że jesteś nakręcony przed walką a chciałabym cię się spytać co myśliś o swoim dzisiejszym rywalu na Adrenalinę Dannym ?

Adam Rose : hmmmm.... Zapomniałem Renne odpowiedzieć ci na jedno pytanko skąd się wzięło moje zainteresowanie wrestlingiem więc ci muwie . Zazwyczaj w Afryce człowiek normalny się nudzi i nie ma co robić i konbinuje co tutaj można porobić . Więc pewnego dnia mój czarnoskóry przyjaciel zaproponował mi czy byś nie chciał trenować zapasy albo jak toś woli wrestling pamiętam , aż do dzisiaj ten dzień i pozdrawiam cię mój przyjacielu . No i został Danny  zawodnik z Anglii o wyższej kulturze i wyższym rozwoju gospodarczym . Ale to nic nie znaczy wychowałem się w Afryce i nie znałem rodziców więc nie wstydze się swojego pochodzenia . Drogi Angliku na dzisiejszym Adrenaline afrykanin pokaże ci jak można walczyć za pomocą zabawy . Więc po walce może pujdziemy na imprezke  i nie bądź cieniasem tylko zakumpluj się z Adamem Rosem " It ' s party time " .

Renne Young  : Jak widać Adam ma pomysły jak przygotować się do walki więc mu nie przeszkadzajmy . Wywiadu dla was przygodowała Renne Young .

Obraz gaśnie .